الجزایر

پرچم کشور الجزایر

نقشه کشور الجزایر

موقعیت جغرافیایی کشور الجزایر

نام کشور	فارسی: جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر
مکان	شمال آفریقا
منطقه زمانی	یوتی‌سی+۱ (EET))
زبان	عربی
پایتخت	الجزیره
نوع حکومت و ساختار سیاسی	حکومت متمرکز نظام نیمه‌ریاستی جمهوری
زبان های رسمی	آمازیغی و عربی
واحد پول	دینار الجزایر (DZD)

الجزایر مدخلی است به زبان فارسی که در پژوهشگاه مطالعات تقریبی در راستای نگارش کلان پروژه معرفی جریان های جهان اسلام نوشته شده است. هدف از آشنایی با کشور الجزایر که یکی از کشورهای مهم اسلامی محسوب می شود، اولا: آشنایی نسبتا جامع بااین کشور و ثانیا: ایجاد منبع و مرجعیت در زمینه مذکور جهت شناخت کیفیت تعامل با مهم ترین جریانات دینی - مذهبی آنجا می باشد. از دیگر اهداف این پروژه ایجاد شناختی عمیق تر نسبت به عمده جریانات موجود در این کشور به صورت تخصصی برای مراکزی است که جهت فعالیت هایشان به چنین دانش میان مذهبی ای نیاز دارند. در مقاله پیش رو اطلاعاتی در زمینه های زیر از کشور الجزایر ارائه گردیده است: تاریخچه، جمعیت، فرهنگ وزبان، اقتصاد، دین و...

تاریخچه

جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر کشوری در شمال قاره آفریقا است و در حقیقت دروازه آفریقا و اروپا محسوب می‌شود.

الجزایر (به انگلیسی: Algerian) کشوری در شمال قاره آفریقا است و در حقیقت دروازه آفریقا و اروپا محسوب می‌شود. این کشور از شمال شرق با تونس، از شرق با لیبی، از جنوب شرق با نیجر، از جنوب غرب با مالی و موریتانی، از غرب با صحرای غربی و از شمال غرب با مغرب همسایه است. در شمال این کشور دریای مدیترانه قرار دارد. بیابان و صحرا بیش از چهار پنجم خاک این کشور را پوشانده است. در دهه ۵۰ میلادی ذخایر نفت و گاز در این بیابان‌ها کشف شد اما همچنان اغلب الجزایری‌ها در نزدیکی خط ساحلی این کشور زندگی می‌کنند. تا پیش از ورود فرانسوی‌ها به الجزایر، این کشور، کشوری مستقل بود که با سیستم قومی اداره می‌شد. اداره کشور به دست شخصی که "بای" نامیده می‌شد بود و سه استان بزرگ داشت. هر استان را یک "بای" اداره می‌کرد. در سال ۱۸۳۰ فرانسه این کشور را اشغال و آن را مستعمره خود کرد. این کشور در سال ۱۹۶۲ استقلال خود را به دست آورد اما در جنگ‌های داخلی که برای استقلال روی داد بیش از یک میلیون الجزایری جان خود را از دست دادند. الجزایر عضو اتحادیه آفریقا، اتحادیه عرب و اوپک است. مردم این کشور از نژادهای عرب و بربر هستند. بربرها نخستین کسانی بودند که از روزگار خیلی دور در این سرزمین سکونت داشتند. اولین بار فنیقی‌ها در سدهٔ دوازدهم پیش از میلاد به ان کشور هجوم آوردند و مهاجر نشین‌هایی در کرانه‌های شمالی آن پدیدآوردند. سپس کارتاژی‌ها به آن جا وارد شدند و نواحی شرقی آن را به تصرف درآوردند. رومی‌ها، پس از برانداختن دولت کارتاژ، به این سرزمین دست یافتند و چندی بر سواحل شمالی آفریقا و سرزمین‌های ساحلی الجزایر حکومت کردند. واندال‌ها در ۴۳۰ بعد از میلاد، دست رومی‌ها را از الجزایر کوتاه کردند. مردم الجزایر در آغاز قرن هشتم میلادی با آمدن اعراب به این سرزمین به اسلام گرویدند. از سال ۶۴۴ تا ۶۵۶، اولین قبیله بربر الجزایری که به اسلام گروید، مَغراوی‌ها بودند. به نوشته ابن خلدون، مورخ قرون وسطی، «اوزمار بن سکلب» رهبر مغراوی‌ها به درخواست عثمان بن عفان، خلیفه سوم، اسلام آورد. مغراوی‌ها نیز با بازگشت رهبر خود، دسته جمعی، به اسلام گرویدند. به سال ۶۶۵، حکومت بنی امیه اولین حمله خود به مغرب را آغاز کرد. سال ۶۸۳، فتوحات عقبة ابن نافع آغاز گردید. اگر چه مقاومت‌های بیزانسی‌ها اندکی مانع آنها شد، اما بربرها کوتاه نیامدند. از سوی دیگر، این مغراوی‌ها بودند که از ابتدای جنگ به بنی امیه پیوستند.

سیاست

رئیس حکومت در این کشور رئیس جمهور که با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود.

رئیس دولت در این کشور نخست وزیر است. نخست وزیر را رئیس جمهور انتخاب می‌کند.

مجلس سنای این کشور ۱۴۴ کرسی دارد. یک سوم نمایندگان این مجلس را رئیس جمهور انتخاب می‌کند و دو سوم دیگر با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله تعیین می‌شوند.

مجلس الشعبی الوطنی ۳۸۹ کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.

تقسیمات کشوری

کشور الجزائر دارای ۴۸ استان (به عربی: ولایه) است که همه استان‌های آن با شهرهای مراکز استان خود هم‌نامند. استان‌های الجزائر به نوبه خود به ۵۵۳ شهرستان (عربی: دایره) و این شهرستان‌ها به ۱۵۴۱ بخش (عربی: بلدیه) تقسیم می‌شوند.

نام استان‌های الجزائر به قرار زیر است:

۱. أدرار ۲. الشلف ۳. الاغواط ۴.ام‌البواقی ۵. باطنه ۶. بجایه ۷. بسکره ۸. بشار ۹. البلیده ۱۰. البویره ۱۱. تمنراست ۱۲. استان تبسه ۱۳. تلمسان ۱۴. تیارت ۱۵. تیزی وزو ۱۶. الجزائر ۱۷. استان الجفله ۱۸. جیجل ۱۹. استان سطیف ۲۰. سعیده ۲۱. سکیکده ۲۲. سیدی بلعباس ۲۳. عنابه ۲۴. قالمه ۲۵. قسنطینه (کنستانتین) ۲۶. مدیه ۲۷. مستغانم ۲۸. استان المسیله ۲۹. معسکر ۳۰. ورقله ۳۱. وهران ۳۲. بیض ۳۳. یزی ۳۴. برج بوعریریج ۳۵. بومرداس ۳۶. الطارف ۳۷. تندوف ۳۸. تسمسیلت ۳۹. الوادی ۴۰. خنشله ۴۱. استان سوق اهراس ۴۲. تی‌پازه ۴۳. میله ۴۴. عین الدفلی ۴۵. النعامه ۴۶. عین تموشنت ۴۷. غردایه ۴۸. غلیزان

اقتصاد

الجزایر پس از استقلال با توجه به تنگنا های موجود و شرایط پس از رهایی از استعمار فرانسه، از سیستم سوسیالیستی پیروی می کرد. اما در سال های اخیر با خصوصی سازی های بعمل آمده و برداشتن برخی محدودیت ها، از این سیاست اقتصادی فاصله گرفته است. نفت و گاز نیز به عنوان اصلی ترین منابع درآمدی کشور حدود 97 درصد صادرات الجزایر را تشکیل می دهد. صنایع غذائی، صنایع سبک، صنایع داروئی، فولاد و صنایع معدنی از مهمترین فعالیت های صنعتی است. در بخش کشاورزی تولید گندم، جو، زیتون، انواع میوه و دامداری مهمترین تولیدات کشاورزی الجزایر را تشکیل می دهد. صادرات غیرنفتی الجزایر در سال 2011 به نسبت سال قبل 40 درصد افزایش یافت و به 15/2 میلیارد دلار رسید. به نقل از آمار گمرک این کشور مهمترین محصولات صادراتی غیر نفتی الجزایر را در این سال مشتقات نفتی و صنایع غذائی تشکیل داده است. در خصوص واردات الجزایر 320 هزار دستگاه خودرو در سال 2011 وارد کرده است. واحد پول این کشور دینار الجزایر است که در نرخ تبدیل دولتی هر یورو برابر با 107 دینار و هر دلار برابر 78 دینار است. تولید ناخالص داخلی در این کشور 7/234 میلیارد دلار است. ۹ میلیون و ۳۸۰ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند.

نرخ بیکاری در این کشور ۱۳ درصد است و ۲۵ درصد از جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن 7/3درصد بود. محصولات صادراتی این کشور شامل نفت، گاز طبیعی و محصولات پتروشیمی است. محصولات وارداتی آن شامل کالاهای اساسی، مواد غذایی و کالاهای مصرفی است.

مردم شناسی و آئین و رسوم

حمعیت این کشور حدود ۳۳ میلیون و ۷۷۰ هزار نفر با میانگین سنی ۲۶ سال است. امید به زندگی برای زنان ۷۵ و برای مردان ۷۲ سال است.

۹۹ درصد از مردم آن از نژاد بربر و عرب هستند. ۹۹ درصد از مردم الجزایر مسلمان سنی و یک درصد مسیحی و یهودی هستند. زبان رسمی در این کشور عربی است اما زبان‌های فرانسوی و بربری هم رایج است.

وضعیت دین

مذاهب اسلامی:

اهل سنت در تونس:

شیعه در الجزایر:

چهره های شاخص

چهره های شاخص دینی

عبدالعزیز بوتفلیقه / احمد اویحی / جمیله بوپاشا رباح سعدان