شریعیه
شریعیه از غلاة شیعه و از پیروان مردی به نام شریعی بودند.
شرح حال
وی منسوب به ابومحمد حسن شریعی می‌باشد و از سردمداران فرقه شریعیه و در ابتدا از اصحاب امام علی الهادی (علیه السلام) و امام حسن عسکری (علیه السلام) بود، او اولین کسی بود که پس از امام عسکری (علیه السلام) به دروغ ادعای بابیت و سفارت از ناحیه مقدسه امام عصر(عجل الله فرجه) کرده، اما در ادامه به خداوند و حجت‌های خداوند (علیهم‌السلام) نسبت دروغ داد درباره ایشان نسبت‌هایی غلوآمیز ابراز کرد و مقام آن بزرگواران را از آنچه خداوند به آنها داده بود برتر داشت و به عبارتی دیگر نسبت الوهیت به ایشان می‌داد. در این صورت از طرف امام و شیعیان مورد لعن قرار گرفتند. [۱] این حوادث و برخوردها در حالی بود که شریعی مستقیما به کفر و الحاد گرایید. در مورد او و امثالش گفته شده که ابتدا به دروغ اعلام کردند که از وکلا امام (علیه السلام) هستند و با این دروغ ضعفا را به طرف خود جذب می‌کردند. سپس خود را بالاتر می‌بردند و مدعی بابیت و سپس امامت و مهدویت و سپس الوهیت شدند.
برخی از عقاید
1.خداوند در اشخاص خمسه محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام حلول کرده است. [۲] [۳] [۴] 2.اشخاص خمسه را آلهه و خدا می‌پنداشت. 3.ادعای حلول خدا در خودش را نمود. [۵] [۶] 4. عده‌ای از اصناف غالیه به نام ذمیه [۷] که قائل به خداوندگاری علی (علیه‌السلام) بودند، نسبت به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) جسارت می‌نمودند و ایشان را تکذیب می‌کردند؛ اما برخی دیگر از غالیان بر حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) چنین طعن و جسارتی نداشتند. کتب تاریخی، اصحاب فرقه شریعیه را از قسم دوم معرفی کرده است که نسبت به پیامبر اکرم طعن ندارند. [۸]
نظر محققین
محققین بر این مطلب واقف اند که این فرقه اگر چه در غلات شیعه جای داده شده است، اما در واقع خارج از اسلام می‌باشد؛ چنان‌که بغدادی بعد از ذکر هشت فرقه غلاة اظهار می‌کند که این هشت فرقه از غلاة رافضی، خارج از تمام فرق اسلام هستند؛ زیرا غیر خدا را به جای خدا ثابت می‌کنند. [۹] [۱۰]
پانویس
- ↑ مجلسی محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۳۸۰، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 254
- ↑ ابوالحسن اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص82
- ↑ شهفور اسفرایینی، التبصیر فی الدین، ص129
- ↑ بغدادی ابومنصور، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، ص۲۳۹، بیروت، دارالافاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعة الثانیة.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 254
- ↑ بغدادی ابومنصور، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، ص۳۲۸، بیروت، دارالافاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعة الثانیة.
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، ص۱۴، دارالاحیا التراث العربی، بیروت.
- ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، ص۱۴، دارالاحیا التراث العربی، بیروت.
- ↑ بغدادی ابومنصور، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، ص۲۳۹، بیروت، دارالافاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعة الثانیة.