شاکه (شاکیه)
شاکه یا شاکیه از فرق «مشبهه» شیعه‌اند.
تاریخچه
در برخی از منابع نام این فرقه شاکیان آمده و غیاث اللغه این فرقه را از «مرجئه» شمرده است.
عقاید
شاکه به فاعل طاعات مطیع و به فاعل معاصی عاصی نمی‌گویند، زیرا به عقیده آنان این احتمال وجود دارد که فاعل معاصی با توبه از دنیا برود. بنابراین جایز نیست که کسی را پیش از مرگ مطیع و عاصی بخوانیم. همچنین آنان در ایمان خود شک دارند و می‌گویند که روح ایمان است. شاکه سخنی از ایمان نمی‌گویند زیرا معتقدند که ایمان مستقیم نیست. آن ها از عقل و روح می‌گوید که در وجود انسان تصرف می‌کنند. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 250 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات.
- ↑ ترجمه سواد الاعظم، ص 173
- ↑ عراقی ابو محمد عثمان، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آی، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 78.
- ↑ مقریزی تقی الدین ابوالعباس، الخطط، قاهره، سال 1911، ج 2، ص 170.
- ↑ ملک زاده رضا، دبستان المذاهب، تهران، ج 2، ص 97.