چواشستان
چواشستان و یا چُواش (در زبان چواشی: Чăваш Республики، تلفظ: چاوَش رسپوبلیکی) یکی از جمهوری‌های خودمختار روسیه است. پایتخت آن شهر چاباق‌سر و جمعیت آن ۱٬۳۴۶٬۳۰۰ نفر است (سال ۲۰۰۲). این جمهوری در روسیه مرکزی قرار دارد و رسماً در سال ۱۹۲۰ تأسیس شد. جمهوری چواش بزرگ نیست ولی یکی از متراکم‌ترین مناطق از دیدگاه جمعیت در روسیه است.[۱]
| نام شهر | چواشستان |
|---|---|
| شهرهای مسلمان نشین | روسیه |
| پایتخت | چابکسر / چاباق سر |
| جمعیت | ۱٬۳۴۶٬۳۰۰ |
| زبان رسمی | روسی / چواشی |
| واحد پول | روبل |
| قومیت | 67% چواش |
موقعیت
جمهوری چواشستان در مرکز اروپایی روسیه و در قلب منطقه اقتصادی ولگا-ویاتکا قرار دارد.
چواشستان از شمال با جمهوری ماری ال، از غرب با استان نیژنی نووگورود، از جنوب غربی با جمهوری موردویا، از جنوب با استان اولیانوفسک و از شرق و جنوب شرقی با جمهوری تاتارستان همسایه است.
بیش از دو هزار رودخانه در این جمهوری وجود دارد - از جمله رودهای بزرگ ولگا، سورا و تسویل - و همچنین چهارصد دریاچه نیز در چواش قرار دارد.
جمعیت
براساس سرشماری سال 2010، جمعیت قومی این جمهوری شامل: چواش ها (67.7%)، روس ها (26.9%)، تاتارها (2.8%)، ماردوین ها(1.1%) و سایر اقلیت های قومی می‌شوند. جمعیت دینی آنها نیز شامل: ارتدکس های روسیه (64.7%)، معنویان بی دین (14.2%)، آتئیست ها (7.7%)، سایر ارتدکس ها (4.2%)، مسلمانان (3.5%)، دیگر مسیحیان (2.7%) و سایر ادیان می‌شوند.
منابع طبیعی
آب و هوا قاره‌ای معتدل است و متوسط دما از 13 − درجه سانتیگراد (9 درجه فارنهایت) در ژانویه تا 19 درجه سانتیگراد (66 درجه فارنهایت) در جولای است. میزان بارش سالانه بین 450 تا 700 میلی متر متغیر است.
منابع طبیعی شامل گچ، شن و ماسه، رس، رسوبات ساپروپل، فسفریت و ذغال سنگ نارس است. ذخایر نفت و گاز طبیعی نیز وجود دارد اگرچه استخراج آنها هنوز به صورت تجاری دنبال نشده است.
جنگل ها، عمدتا در جنوب و در امتداد رودخانه سورا، تقریباً 30٪ از گستره این جمهوری را پوشش می‌دهند.
قومیت
اجداد چوواشها، بولگارها و سوارها قبایل ترک بودند که در قرون پنجم تا هشتم در قفقاز شمالی ساکن بودند. در سده های 7 و 8، بخشی از بلغارها به سمت بالکان رفتند، جایی که همراه با اسلاوهای محلی کشور بلغارستان مدرن را تأسیس کردند. بخش دیگر به منطقه ولگای میانه کوچ کردند و بنیان مردم چوواش را تشکیل داد.
در سال 1242، چواشستان به جزئی از قلمروی اردوی زرین یا خانات قبچاق تبدیل شد.
حاکمان مغول و تاتار به شرط پرداخت خراج سالانه در امور داخلی چواش ها دخالتی نمی‌کردند. هنگامی که قدرت خانات قبچاق شروع به کاهش کرد مردم محلی چواش سعی در اداره منطقه خودشان کردند.
تاریخچه
در طول جنگ ایوان علیه خانات قازان، شاهزادگان چواشی وفاداری خود را نسبت به دوک مسکو ابراز کردند.
بین سالهای 1650 و 1850، كلیسای ارتدكس روسی مبلغین چاوشی زبان را برای مسیحی کردن و پیوستن مردم این منطقه به کلیسای ارتدکس به چواشستان فرستادند.
گروهی از این مبلغان یک زبان مکتوب چوواشی ایجاد کردند. بیشتر چوواشی هایی که در این منطقه اقامت داشتند مسیحی ارتدکس شدند، اما برخی دیگر به باورهای بومیشان وفادار باقی ماندند.
در سالهای 1918–1919، جنگ داخلی روسیه منطقه را در بر گرفت که این جنگ با پیروزی بلشویک ها به پایان رسید.
برای جلب حمایت مردم محلی، لنین دستور ایجاد دولت چوواش در روسیه را صادر كرد. در 24 ژوئن 1920، استان خودمختار چواشستان تشکیل شد، که در آوریل 1925 به جمهوری سوسیالیستی شوروی چواشستان تبدیل شد.
در دوره اتحاد جماهیر شوروی، اختیارات عالی در جمهوری بین سه نفر تقسیم می‌شد: دبیر اول کمیته CPSU چوواشستان (که در واقع بزرگترین اقتدار را داشت)، رئیس شورای استان (قدرت قانونگذاری) و رئیس کمیته اجرایی جمهوری (قدرت اجرایی). از سال 1991، CPSU تمام قدرت خود را از دست داد، و رئیس دولت جمهوری و فرماندار و پارلمان منطقه‌ای قدرت را به دست گرفتند.
بالاترین دستگاه اجرایی در چواشستان، دولت جمهوری است که شامل دستگاه‌های اجرایی مانند ادارات مناطق، کمیته ها و کمیسیون ها است که توسعه این جمهوری را آسان تر می‌کند.