ابراهیم بن عیاش قمی
ابراهیم بن عیاش قمی، (000 – حدود 339ق) محدث شیعی. نزد اساتید عصر خود علوم حدیث را فرا گرفت و از «احمد بن ادریس قمی»(م306ق) روایت دارد. از شاگردان او می‌توان «ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی»(م. ح363ق) را نام برد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
| ابراهیم بن عیاش قمی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابراهیم بن عیاش قمی |
| نام‌های دیگر | قمی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | قم |
| محل درگذشت | كوفه |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | احمد بن ادریس قمی |
| شاگردان | ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
معرفی اجمالی
ابراهیم بن عیاش قمی، محدث شیعی. ولادت او ظاهراً در نیمه دوم سده سوم به وقوع پیوست و وفات او در اواسط سده چهارم و احتمالاً در كوفه اتفاق افتاده است. از برخی قرائن به دست میآید كه وی ابتداء در قم بوده و در این شهر پرورش یافته است و نسبت «قمی» نیز از همین روی به او داده شده است.
استادان
در آنجا نزد اساتید عصر خود علوم حدیث را فرا گرفت و از احمد بن ادریس قمی(م306ق) روایت دارد.
شاگردان
از شاگردان او می‌توان «ابوعمرو محمدبن عمر بن عبدالعزیز كشی»(م. ح363ق) را نام برد. وی دارای اثر تألیفی نیست.
منابع
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛
- لسان المیزان، ج1ص87 شماره 250.