محمد بن یعقوب بیهقی

نسخهٔ تاریخ ‏۳ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۲ توسط Hoosinrasooli (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = محمد بن یعقوب بیهقی | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | نام = احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی | نام‌های دیگر = | سال تولد = 230 ق | تاریخ تولد = | محل تولد = بیهق(نیشابور) | سال درگذشت = 310 ق | تاریخ درگذشت = | محل درگذشت = | اس...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی، فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری است. از شاگردان او محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده است. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او نماز گذاردم». در «بیهق»(نیشابور) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. سپس برای ادامه تحصیل به عراق و در شهرهای کوفه و بغداد رفته اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرده است.

محمد بن یعقوب بیهقی
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملاحمد بن محمد بن یعقوب بیهقی
اطلاعات شخصی
سال تولد230 ق، ۲۲۴ ش‌، ۸۴۵ م
محل تولدبیهق(نیشابور)
سال درگذشت310 ق، ۳۰۱ ش‌، ۹۲۲ م
دیناسلام، شیعه
استادان
  • فضل بن شاذان نیشابوری
  • عبدالله بن حمدویه بیهقی
شاگردانمحمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی
فعالیت‌هافقیه و محدث شیعی

معرفی اجمالی

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی. فقیه و محدث شیعی در اوایل سده چهارم هجری. به گفته خود او: «هنگامی که فضل بن شاذان نیشابوری(م260ق) در اثر مریضی در یکی از روستاهای بیهق وفات نمود، من بر جنازه او نماز گذاردم». این گزارش حاکی از آن است که وی در آن زمان از وجاهت لازم و سن کافی برخوردار بوده است، پس تولد او را می‏‌توان در نیمه نخست سده سوم حدود 230هجری تخمین زد.

از شاگردان او «محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی»(م.ح363ق) است، از این‏ رو وی می‏‌بایست سده چهارم را درک نموده و احتمالاً در اوایل این سده درگذشته باشد. وی در «بیهق»(نیشابور) تولد یافت و در همان‌جا نشو و نما پیدا کرد. تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود فرا گرفت و احتمالاً برخی از آموزه‏‌های فقهی و حدیثی را از «فضل بن شاذان» فرا گرفت. سپس برای ادامه تحصیل به عراق آمد و در شهرهای کوفه و بغداد اندوخته‏‌های خویش را تکمیل کرد و در ردیف اساتید آن‌جا به شمار آمد. وی از جمله کسانی است که در برابر توقیع لعن امام عسکری (علیه السلام) که در‌باره فضل بن شاذان جعل کرده بودند، به شدت دفاع کرد و توقیع مذکور را ساختگی و تاریخ صدور آن را دو ماه بعد از مرگ «فضل بن شاذان» اعلام کرد. از استادان او عبدالله بن حمدویه بیهقی است که در موارد متعددی از او نقل حدیث می‏‌کند. از شاگردان او کسی جز محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی را نمی‌‏شناسیم که هرگاه حدیثی از او نقل می‏‌کند رحمت خدا را برای این استادش طلب می‌‏نماید و این موضوع می‌‏تواند نشانه نیک ‏نفسی و شخصیت مورد اعتماد استادش بوده باشد. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است نام و کنیه او با «ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه»(م421ق) مشترک است.

استادان

از محضر استادانی چون فضل بن شاذان نیشابوری و عبدالله بن حمدویه بیهقی کسب فیض نموده است.

شاگردان

از شاگردانش کسی جز محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی شناخته نشده است.

منابع

  1. رجال کشی، ج2ص665 شماره 687؛ وص773 شماره 903؛ وص820 شماره 1028؛
  2. طرائف المقال، ج1ص204 شماره 1193؛
  3. معجم رجال الحدیث، ج3ص123 شماره 935؛ وج14ص315 زیر شماره 9374.