«مبتوره‏» پیروان شخصی به نام کثیر الابتر بودند که ملقب به کثیر البتری بود.

پییشینه و عقاید

مبتوره شاخه‌ای از زیدیه بودند و می‌گفتند که بیعت با ابوبکر و عمر خطا نبوده؛ زیرا علی (علیه‌السلام) حق خود را به ایشان واگذار کرد و در خلافت عثمان توافق کردند و علی (علیه‌السلام) تا هنگامی که با وی بیعت کردند، امام بود[۱]،[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 386
  2. الفرق و التواريخ، نسخه خطى آستان قدس رضوى.