فارسیه از شاخه‌های فرقه «سبائیه» بودند و معتقد بودند که بین خدا و امام واسطهای وجود دارد و بر امام واجب است که از واسطه اطاعت کند و بر مردم نیز اطاعت از امام واجب است[۱] [۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 349.
- ↑ لبرسی حافظ رجب؛ مشارق انوار الیقین فى اسرار امیرالمؤمنین؛ بیروت، نشر دارالاندلس؛ ص 211.
