سید موسی موسوی قهدریجانی
سید موسی موسوی قهدریجانی (زادهٔ ۱۳۲۷ شمسی، در قهدریجان، اصفهان) سیاست‌مدار ایرانی است. ایشان نمایندهٔ مردم کرمانشاه در مجلس خبرگان قانون اساسی بود. وی پس از پایان کار این مجلس به سمت نمایندۀ سید روح‌الله موسوی خمینی در غرب کشور منصوب شد. وی پس از آن سمت قائم‌مقام مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی را بر عهده دارد[۱].
| سیدموسی موسوی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سیدموسی موسوی |
| نام‌های دیگر | حجت‌الاسلام والمسلمین موسوی |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | قهدریجان، اصفهان |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
زندگی‌نامه
حجت‌الاسلام والمسلمین موسی موسوی متولد ۱۳۲۷ شمسی، اهل قهدریجان منطقه‌ای در اصفهان است. پدر او از جمله عالمان سرشناس اصفهان و از شاگردان مرحوم آیت‌الله ارباب محسوب می‌شد.
تحصیلات
بعد از اتمام کلاس ششم ابتدایی قدیم در اصفهان به دلیل تمایل به طلبگی وارد حوزۀ علمیۀ قم شد. آمدن وی به قم مصادف با نهضت ۱۵ خرداد ۴۲ شمسی، شد. که این شهر حال و هوایی دیگر پیدا کرده بود. به گفته ایشان: «در آن ایام دو برکت شامل حال حوزه علمیه قم شده بود: اولا: تدریس مراجع ممتاز در این حوزه مانند: آیت‌الله شیخ مرتضی حائری، آیت‌الله اراکی، آیت‌الله داماد و آیت‌الله نجفی مرعشی که یکی پس از دیگری جزو مراجع حوزه علمیه قم بودند و شاید این ادعا که از درخشنده‌ترین دوران‌های عملی حوزهٔ علمیه بود مبالغه نیست. ثانیا: تحول در تغییر فضای فرهنگی و اجتماعی حوزهٔ علمیهٔ قم؛ که در آن زمان دروس دورۀ سطح را افرادی همانند آیت‌الله فاضل لنکرانی و آیت‌الله سلطانی تدریس می‌کردند و دروس خارج را نیز بزرگانی؛ نظیرآیت‌الله محقق داماد، آیت‌الله‌اراکی و آیت‌الله حائری و آیت‌الله گلپایگانی،که استادانی کم‌نظیر بودند تدریس می‌کردند. در همین راستا وضعیت فرهنگی و اجتماعی و علمی قم نیز با بحث تفسیر قرآن و گفت‌وگوهای اجتماعی توسط شخصیت‌هایی مانند آیت‌الله مکارم شیرازی، آیت‌الله سبحانی و ... دچار تحول شد.
فعالیت‌ها
وی به دستور امام خمینی به کرمانشاه اعزام شدند که در این زمینه وی چنین می‌گوید: «در قدیم هر کس رشد علمی خوبی داشت کمتر می‌پذیرفت که به درون جامعه برود و در حوزه به کار مرجعیت می‌پرداخت امام این ایده را دگرگون کرد و بنده نیز به دستور امام و با توجه به این که ۲۱ سال داشتم از قم به کرمانشاه رفتم. در زمانی که مأمور به رفتن به کرمانشاه شده بودم همزمان در مدرسه حقانی قم و حوزهٔ علمیه تدریس می‌کردم. در واقع حدود ۲۱ سال بیشتر نداشتم و با این سن کم حدودا بیشتر از ۶ سال درس خارج رفته بودم. در زمان ما یکی از مدارسی که نمونهٔ قم بود مدرسهٔ حقانی بود که آیت‌الله بهشتی و قدوسی پایه‌ریزی کردند که استادان درجه یک حوزه را برای تدریس انتخاب می‌کردند که من در شرایطی به کرمانشاه رفتم که جزو مدرسین مدرسهٔ حقانی بودم و در حوزه هم کفایه تدریس می‌کردم»[۲].
جستارهای وابسته
پانویس
منابع
- ر. ک: خبرگزاری تقریب.