ابوعبدالله حجاج
ابوعبدالله حجاج، محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده است.
| ابوعبدالله حجاج | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابوعبدالله حجاج |
| نام‌های دیگر |
|
| اطلاعات شخصی | |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان | ابوغالب زراری |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
معرفی اجمالی
ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعی در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده و نشانی از نام پدر و جد او نیست. وی از استادان ابوغالب زراری بود، بنابراین می‌بایست از محدثان قرن چهارم تا اواسط این قرن بوده باشد، زیرا اساتید ابوغالب همگی از رجال قرن چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: عبدالله بن جعفر حمیری(م. ب297ق) و ابوطاهر محمد بن سلیمان(م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد، به همین دلیل از استادان و شاگردان و هم‌بحثان او اطلاعی نداریم. «ابوغالب زراری» كه تنها شاگرد شناخته‌شده‌اش می‌باشد، در رساله‌اش گفته كه وی از راویان و عالمان حدیث بوده و در زمینه شناسایی راویان حدیث كتابی نوشته است كه در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم آقابزرگ تهرانی نام این كتاب را در الذریعه، با عنوان رجال ابی‌عبدالله الحجاج ذكر كرده است.
شاگردان
ابوغالب زراری(م368ق) از شاگردان نامدار وی است.
منابع
- تاریخ آل زراره، ج1ص215، وج2ص18؛
- الذریعه، ج10ص108 شماره 226؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص81.