سید محمدمهدی خرسان
سید محمدمهدی خِرْسان از عالمان وحدت‌گرای شیعۀ اهل نجف، نویسنده و محقق که آثار مهمی را تصحیح و تألیف کرده است او گردآورنده کتاب «موسوعة عبدالله بن عباس» با موضوع ابن‌عباس پسرعمو و صحابی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله وسلم) می‌باشد[۱]. ایشان از شاگردان سید ابوالقاسم خوئی و سید محسن حکیم به‌شمار می‌آید و از آقابزرگ تهرانی و سید عبدالاعلی سبزواری، اجازۀ نقل روایت دارد. وی در سی و چهارمین همایش «کتاب سال جمهوری اسلامی ایران»، برندۀ جایزۀ برگزیده در حوزۀ دین و سیره‌نویسی شد.
| سید محمدمهدی خرسان | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سید محمدمهدی موسوی خرسان |
| نام‌های دیگر | آیت‌الله موسوی خرسان |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1347 ق، ۱۳۰۷ ش، ۱۹۲۹ م |
| محل تولد | نجف |
| محل درگذشت | نجف |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
زندگی‌نامه
سید محمدمهدی موسوی درسال ۱۳۴۷ قمری، در نجف متولد شد و با همت پدر و مادرش در خانه، شروع به آموختن علوم قرآنی کرد. سپس وارد مکتب‌خانه شده و در نهایت با ورود به حوزه علمیه نجف، دوره‌های سطح را نیز گذراند. پدرش سید حسن بن هادی خرسان، از علمای شهر نجف محسوب می‌شد که نزد فقهای بزرگ شیعه همچون سید ابوالحسن اصفهانی، محمدحسین نائینی، ضیاءالدین عراقی و ابوتراب خوانساری درس آموخت.
محمدمهدی خرسان از دوران جوانی به تألیف علاقه نشان داد و کتابت را با موضوع عبدالله بن عباس شروع کرد. چیزی نگذشت که انتشارات اسلامیه تهران، از وی دعوت به عمل آورد که در تصحیح بحارالانوار مجلسی، آنان را یاری نماید؛ این دعوت سرانجام سبب شد تا ایشان، هشت جلد از ۱۱۰ جلد کتاب‌های چاپی بحارالانوار را تصحیح و تحقیق نماید. با وجود آنکه وی در دوران سخت سیاسی زندگی می‌کرد، اما هرگز در سیاست وارد نشده‌است. او حتی در انتفاضه شعبان ۱۹۹۱ میلادی عراق نیز هیچگونه دخالتی نکرد و به درخواست استادش، سیدابوالقاسم خوئی، مبنی بر دعوت از او برای حضور در این انتفاضه، پاسخی نداد.
خاندان خرسان
خاندان خرسان در عراق بسیار شهرت داشته و به علم و دانش شناخته می‌شوند. این خاندان اصالتاً حجازی بوده که در حدود قرن پنجم از حجاز به عراق هجرت کردند. نام این خاندان در قرن‌های ۵ و ۶ «آل معصوم» بوده که در قرن هفتم به «آل اخرس» تغییر داده شده و اکنون به «آل خرسان» شناخته می‌شوند.
استادان
وی دانش‌های ابتدایی را از استادانی چون سید حسن خرسان (پدرش)، محمدرضا عامر و سید محمود حکیم آموخت. دروس سطوح عالی حوزه را نیز در کلاس درس بزرگانی چون سید ابوالقاسم خوئی، سید عبدالهادی شیرازی و سید محسن حکیم گذراند.
شاگردان
ایشان شاگردانی زیادی تربیت کرد؛ از جمله شاگردانش می‌توان به سید عبدالستار حسنی، کامل سلیمان، سید سلمان هادی آل طه، یوسف عمر قاضی وائلی، علی آل محسن، جودت قزوینی، محمدحسنین بن سابقی، حسین واثقی، علی‌اکبر مهدی‌پور و کاظم عبود فتاوی اشاره کرد.
آثار
اولین اثری که از وی به چاپ رسید، تصحیح کتاب مفتاح الفلاح شیخ بهائی بود که توسط انتشارات مکتبه اعتماد در کاظمین و بدون ذکری از نام مصحح آن به چاپ رسید. اولین کتابی که با ذکر نامش به چاپ رسیده است، تصحیح و تحقیق کتاب البیان فی اخبار صاحب الزمان (عج)، نوشتۀ حافظ ابی عبدالله محمد بن یوسف گنجی شافعی بود.
تصحیح
ایشان آثار دیگری را مورد تصحیح قرار داده که عبارتند از:
- موسوعه ابن ادریس حلی؛
- طب النبی؛
- طب الائمه؛
- طب الرضا؛
- توحید شیخ صدوق؛
- اکمال الدین و تمام النعمة؛
- امالی صدوق؛
- عیون اخبارالرضا؛
- خصال شیخ صدوق؛
- معانی الاخبار شیخ صدوق؛
- الاختصاص شیخ مفید؛
- تذکرة الالباب فی الانساب؛
- متنقلة الطالبیه؛
- روضة الواعظین؛
- اعلام الوری باعلام الهدی؛
- مکارم الاخلاق طبرسی؛
- البیان فی الاخبار صاحب الزمان؛
- فلاح سائل؛
- الفین فی امامة امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب؛
- جواهر الادب فی کلام العرب؛
- تاریخ ابن الوردی؛
- کشکول شیخ بهائی؛
- ینابیع المودة؛
- نزهة الجلیس و منیة الادیب الانیس؛
- صلاة الجماعه و یلیه صلاة المسافر؛
- ذیل کشف الظنون؛
- بحارالانوار؛ که تصحیح ۸ و به نقلی ۱۲ مجلد از آن را عهده‌دار بود.
تألیف
آثاری که تألیف خودش به‌شمار می‌آید عبارتند از:
- موسوعه عبدالله بن عباس حبر الأمّة و ترجمان القرآن، در ۲۱ مجلد؛
- کشاف بلدان منتقلة الطالبیة؛ که استدراکی بر کتاب منتقلة الطالبیه است؛
- السجود علی التربة الحسینیة؛
- علیّ امام البررة؛ شرح ارجوزه (قصیده) سید ابوالقاسم خویی، در ۳ مجلد؛
- المحسن السبط مولود أم سقط؟؛
- حیّ علی خیر العمل؛
- مقدمات کتب تراثیه؛ در ۲ مجلد به مقدمه‌های کتاب‌های مؤلف بر سایر کتب پرداخته است؛
- غریب القرآن؛ در ۲ مجلد شامل مسائل نافع بن ازرق خارجی از ابن‌عباس؛
- نهایة التحقیق فیما جری فی أمر فدک للصدّیقة والصدّیق؛
- مزیل اللبس عن معجزتی شق القمر و رد الشمس؛
- نظرات فاحصة فی کتاب الطبقات الکبیر؛
- معجم شعراء الطالبیین؛
- نشوة الامان؛ منظومه‌ای در نسب آل خرسان؛
- شذا العرف فی ضحایا الطف؛
- الظاهرة القرآنیة فی نهج البلاغة؛
- المهدی الموعود مولود و موجود؛
- سلوة الأفاضل فی المسائل والرسائل؛
- قلائد العقیان فیما قیل فی آل الخرسان؛
- علی المحک، صحابة و صحاح؛ که به بررسی روایات صحابه دروغینی است که روایاتشان در کتب صحاح آمده، پرداخته است؛
- الکشف الصریح فیمن رمی بالتجریح من رجال الصحیح؛
- ذکریاتی فی حیاتی؛ که به نوعی زندگی‌نامه و کشکول شخصی مؤلف است و وصیت شده تا در زمان حیاتش، هرگز منتشر نشود؛
- المنخول والمخلخل من الشعر المهلهل؛ دیوان شعر شخصی؛
- بعیداً عن السیاسة؛ دیوان شعر شخصی؛
- جمع دیوان سید جعفر خرسان.
خدمات
از خدمات مهم آیت‌الله سید محمدمهدی موسوی خرسان، انتقال کتاب‌های کتابخانه شیرمحمد همدانی به کتابخانۀ امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در نجف اشرف بود. وی این اقدام را با همراهی محمود بن معراج همدانی صورت داد که سبب احیا و حفظ آثار خطی بسیاری شد.
افتخارات و جوایز
کتاب «موسوعه عبدالله بن عباس» در سی و چهارمین همایش «کتاب سال جمهوری اسلامی ایران»، برندۀ جایزۀ برگزیده در حوزۀ دین و سیره‌نویسی شد.
درگذشت
سرانجام سیدمحمد مهدی خرسان، به تاریخ 1 ربیع الاول ١۴۴۵ هجری قمری، در نجف درگذشت.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ این موسوعه در ۲۱ مجلد به چاپ رسیده است.