ابن قدامه
موفق‌الدين عبدالله بن أحمد بن قُدامة معروف به ابن قدامه، از شیوخ مذهب حنبلی است. مؤلف کتاب المغنی است و می‌توان آن را یکی از بزرگ‌ترین کتب فقهی و مکتب حنبلی دانست. وی قرآن کریم را در سن بلوغ حفظ کرد.
| ابن قدامه | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | موفق‌الدين عبدالله بن أحمد بن قُدامة |
| نام‌های دیگر | ابن قدامه |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 541 ق، ۵۲۵ ش، ۱۱۴۷ م |
| محل تولد | فلسطین |
| سال درگذشت | 620 ق، ۶۰۲ ش، ۱۲۲۳ م |
| محل درگذشت | دمشق |
| دین | اسلام، اهل سنت |
| استادان |
|
| آثار |
|
زندگی‌نامه
در شعبان سال 541 هجری قمری در نابلس فلسطین منطقه جماعین به دنیا آمد. در سال 1147 میلادی جنگ صلیبی دوم توسط لویی هفتم پادشاه فرانسه و کنراد سوم پادشاه آلمان رهبری شد و هشت سال بعد صلیبیون فلسطین را تصرف کردند؛ بنابراین احمد بن قدامه به همراه خانواده خود به دمشق مهاجرت کرد. و ایشان در دمشق و سپس در بغداد طلب علم کرد و در آنجا با پسر عمویش حافظ عبدالغنی مقدسی صاحب عمدة الاحکام به کسب علم مشغول شد و در درس شیخ عبدالقادر جیلانی حنبلی و دیگر شیوخ بغداد و فقه امام احمد بن حنبل شرکت می‌کرد.
طلب علم
ایشان قرآن را در نوجوانی حفظ کرد و همچنین توانست خلاصه کتاب الخرقی را حفظ کند و در فراگیری اصول دین کوشید و نیز نزد بزرگان دمشق از جمله عبدالقادر جیلانی و ابن جوزی درس خواند. شخصیت ابن قدامه در نوشته‌هایش نمایان می‌شود که قوت شخصیت، تمایز تفکر، استقلال نظر، تأثیر بصیرت و استحکام عقیده‌اش را نشان می‌دهد و به عراق و سپس به دمشق بازگشت.
کلام داشمندان
دانشمندان در مورد او عباراتی گفته‌اند از جمله؛
- ابوعمرو بن صلاح گفت: من مانند شیخ موفق ندیده‌ام.
- ابن تیمیه درباره او می‌گوید: «بعد از اوزاعی داناتر از شیخ موفق وارد شام نشد».
- ابن رجب حنبلی می‌گوید: «فقیه زاهد، امام، شیخ اسلام و از شخصیت‌های برجسته.
- الذهبی او را یکی از دریاهای علم و باهوش‌ترین جهان توصیف کرده است.
- الکتبی - صاحب فتاوای الوفات - می‌گوید: «نویسنده‌ای بود که در دانش فراوان غوطه ور شد».
- ذهبی از ذیاء مقدسی نقل می‌کند که می‌گوید: از مفتی ابوبکر محمد بن معالی بن غنمه شنیدم که می‌گفت: من در زمان ما احدی را نمی‌شناسم که جز موفق به درجه اجتهاد رسیده باشد.
- الصفدی می‌گوید: در علوم اصول و فقه و نحو...امام بود.
- ابن کثیر درباره او گفت: «امام دانشمندی فاضل که در زمان خود و حتی پیش از زمان خود از او داناتر نبود».
درگذشت
وی در روز شنبه در روز فطر سال 620 هجری قمری درگذشت و در دمشق بر کوه قصیون پشت مسجد مظفری به خاک سپرده شد و دمشق در تشییع جنازه او شرکت کرد.
آثار
- عمدة الفقه
- المغنی
- الاستبصار||الاعتقاد
- المقنع
- ذم التأويل
- ذم الوسواس
- روضة الناظر
- وجنة المناظر
- القدر
- فضائل الصحابة
- مسألة فی تحريم النظر فی علم الكلام
- مناسک الحج
- الکافی فی فقه الإمام أحمد بن حنبل
- الوصية
- الفوائد
- فضائل عاشوراء
- التبيين في أنساب القرشيين
- تحريم النظر فی كتب أهل الكتاب
- الاستبصار||البرهان فی مسألة القرآن
- ذم ما عليه مدعو التصوف
- مختصر علل الحديث
- الرقة والبكاء||الكفر والتوحيد
- قنعة الأريب فی الغريب
- المتحابين فی الله
- الرقة والبكاء
- مختصر الهداية.