برائت در حج ابراهیمی (مقاله)
برائت در حج ابراهیمی، از جمله مناسک عبادی، سیاسی و اجتماعی است. حج، علاوه بر آن که دارای احکام فردی و شخصی است، ابعاد سیاسی و اجتماعی گستردهای نیز دارد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و با درایت امام خمینی این رکن، جان تازهای به خود گرفت و توجه خاصی به آن شد. در این میان حکم فقهی «اعلان برائت از مشرکان» و دشمنان اسلام جایگاه ویژهای پیدا کرد و شیعیان و برخی از اهلسنت به پیروی از فتوای امام خمینی سعی بر اجرای آن داشتهاند. در علم فقه نیز مسأله تبری از مشرکین نوعی ارتباط خاص و منفی مسلمین با مشرکین است که نمود عینی آن را میتوان در «اعلان برائت از مشرکین» در حج دانست.
مفهوم برائت
برائت و تبرّی در برابر ولایت و تولّی، دو فرع از فروع دین، مسلمانان محسوب میشوند. در اصطلاح دینی، برائت به بیزاری از دشمنان خداوند اطلاق میگردد.[۱]. استفاده از تعبیر «برائت از مشرکان» امروز به تلاشهایی اشاره دارد که در بُعد سیاسی و بینالمللی حج بهشکل اجتماعی و در مراسم برائت از مشرکان بهطور عمومی در جهان اسلام و در عربستان سعودی در سرزمین منا بهطور ویزه صورت میگیرد.
برائت از دیدگاه امامین انقلاب
دیدگاه امام خمینی
دیدگاه امام خامنهای
ابعاد سیاسی و اجتماعی برائت
- ↑ التبیان، ج2، ص65-66.