خاورمیانه یک منطقه در غرب آسیا و شمال شرق آفریقا است. گهواره‌‌ای از اولین تمدن‌ها در جهان است، و زمینی که در آن چهار دین زرتشت، مسیحیت، یهودیت و اسلام به وجود آمده، و زادگاه بیشتر پیامبران بوده و یکی از مذهبی‌ترین مناطق در جهان است. در این منطقه، تعداد زیادی مکان‌های مذهبی جای گرفته‌اند. در حال حاضر، این محدوده در کشاکش نا آرامی‌های سیاسی و انقلاب قرار دارد.در یک قرن اخیر وجود ذخایر عظیم نفتی، خاورمیانه را از همیشه مهمتر ساخته است.

خاورمیانه
نام
مساحت شهر ۷٬۲۰۷٬۵۷۵ کیلومتر مربع (۲٬۷۸۲٬۸۶۰ مایل مربع)
جمعیت ۳۷۱ میلیون نفر
نام قدیم
بزرگترین کلان شهرها قاهره تهران استانبول بغداد ریاض
زبان رسمی

خاورمیانه منطقه‌ای است که سرزمین‌های میان دریای مدیترانه و خلیج فارس را شامل می‌شود. خاورمیانه بخشی از آفریقا-اوراسیا یا به‌طور خاص آسیا شمرده می‌شود و در برخی موارد جزیی از آفریقای شمالی را در برمی‌گیرد. اینکه ایران را جزو خاورمیانه بدانیم بحث برانگیز است و عده‌ای آن را جزو جنوب آسیا یا آسیای مرکزی می‌دانند.

جغرافیا

منطقه‌ای از آسیا را که به نام خاور میانه یا آسیای جنوب غربی شناخته شده می‌توان به دو بخش تقسیم نمود یکی بخش شمالی شامل ترکیه و ایران و دیگری بخش جنوبی شامل شبه‌جزیره عربستان. بخش شمالی را به یک گره زینتی تشبیه می‌کنند که مرکز آن در محاذات جنوب قفقاز واقع شده و طرف غربی یا چپ آن را آسیای صغیر دربر گرفته‌است. طرف خاوری یا راست گره مورد بحث را ایران فراگرفته که خود سرزمینی است فلاتی با شیب عمومی به طرف خاور که همه اطراف آن را رشته کوه‌های بلندی به وجود آورده‌است. شبه جزیره عربستان یا بخش جنوبی آسیای جنوب غربی دارای ترکیبی خیلی ساده است بدین معنی که تمام آن از یک تختال (Block) عظیمی تشکیل شده که قسمت‌های برآمده آن در مجاورت دریای مدیترانه و سرخ به چشم می‌خورد. دومین منطقه آسیا را شبه قاره عظیم هند و پاکستان به وجود آورده‌است که رشته کوه‌های بزرگی مانند سلیمان در شمال باختری و قره قوروم -هیمالیا در شمال و اراکان (Arakan) و یوما (Yoma) در خاور آن را از نواحی جدا می‌سازد.[۱]

جسی ویلر دربارهٔ خاور میانه در کتاب جغرافیای عمومی جهان (مناطق مهم جغرافیایی) می‌نویسد:

خاور میانه منطقه‌ای است که قسمت اعظم آن از بیابان و علفزار تشکیل می‌شود، در مورد وسعت این منطقه بین علما اختلاف فاحشی وجود دارد به‌طوری‌که برخی از آنان حتی اصطلاح «خاور میانه» را اصولاً قبول ندارند چون آن را خیلی مبهم و اشتباه می‌دانند، این اصطلاح از طرف اروپاییان به این منطقه داده شده‌است زیرا اروپاییان سرزمین‌هایی که در شرق اروپا بودند رو به ترتیب به سه قسمت خاوردور (آسیای شرقی)، خاور میانه (جنوب غرب آسیا) و خاور نزدیک تقسیم‌بندی کرده‌اند. معهذا این اصطلاح به عنوان نام یک منطقه طوری تثبیت شد که برانداختن آن آسان نیست.[۲]

مشترکات و تشابهات قانونی کشورهای خاورمیانه

به جز کشورهای ایران، اسرائیل، ترکیه، جزیره قبرس، کراتاری و داکلیکا، بقیه ۱۳ کشور، عرب زبان بوده و دارای تاریخ مشترک هستند. خاورمیانه با دارا بودن ۳۱۴ میلیون نفر مسلمان، بزرگترین منطقه مسلمان نشین در جهان به شمار می آید. در واقع ۹۳ درصد جمعیت آن مسلمان هستند. کشور های عرب زبان در سیستم های سیاسی خود متفاوت عمل می کنند و در بعضی از این کشورها دین به بخشی از سیاست تبدیل شده یعنی رهبر سیاسی کشور همزمان رهبر مذهبی نیز محسوب می‌شود. سیستم حکومتی در کشورهای اردن، امارات متحده عربی[۳]، بحرین و کویت بر پایه سلطنت مشروطه اجراییست و پادشاه شخصاً در سایر نهادهای حکومتی اعمال نفوذ و تقسیم قدرت می‌کند. کشورهای عربستان سعودی[۴]، قطر و عمان به صورت سلطنت مطلقه اداره می شوند و قدرت منحصراً در اختیار رئیس حکومت است. کشورهای ایران، یمن، سوریه، عراق[۵]، لبنان، اسرائیل، ترکیه، مصر، فلسطین و قبرس از مدل دولت جمهوری پیروی می کنند. در لبنان نمایندگی در پارلمان بین مسیحیان و مسلمانان تقسیم شده است. کراتاری و داکلیکا در جزیره قبرس نیز منطقه های تحت سلطه بریتانیا هستند. هیچ سیستم قانونگذاری یکسان و یکپارچه ای در کشورهای عربی و یا در کل خاورمیانه وجود ندارد اما ویژگی های قوانین عربی با هم شباهت های زیادی دارند. همه کشورهای عربی به جز عربستان سعودی و عمان دارای قوانین مدنی مدرن هستند. در کل قوانین در کشورهای عربی مبنای شرعی دارند، شرع یا دین اسلام به طرق مختلف به عنوان قانون عادی در همه این کشور ها به کار می رود، در مواردی که قانونی وضع نشده شرع مبنای تصمیم گیری خواهد بود. در مورد قوانین شرعی نیز در این کشورها اختلاف نظر بین فقهای دینی ممکن است وجود داشته باشد. ایران مانند کشورهای عربی دارای قانون اساسی اسلامی است. قوانین در جزیره قبرس از اصول کشور انگلستان پیروی می‌کنند. در ترکیه قانون اساسی مدنی است و قانون اساسی اسلامی وجود ندارد. در این کشور دین از سیاست جداست.[۶]


پانویس

  1. محمد حسن گنجی (بهار 2537 شاهنشاهی). «آزمایش زمین به صورت یک منبع طبیعت با نمونه‌هایی از آسیا». جغرافیا (نشریه انجمن جغرافیدانان ایران). انجمن جغرافیدانان ایران
  2. بدیعی، ربیع (۱۳۶۲). جغرافیای مفصل ایران. اقبال. ص. ۱۲
  3. ر.ک:مقاله امارات
  4. ر.ک:مقاله عربستان
  5. روک:مقاله عراق
  6. سفر به خاورمیانه و جزئیات آن - مجله GO2TR https://go2tr.com › ... › فهرست وبلاگ