معمریه

نسخهٔ تاریخ ‏۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۲ توسط Salehi.m (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

معمریه از غُلاة شیعه و پیروان معمر بن خیثم بودند. وی جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت بود. مردی به نام ابن‌اللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و می‌گفت که معمر خدای ارجمند والاست و باید به وی درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت.

معمریه
موسسمعمر بن خیثم جانشین ابوالخطاب معروف و مدعی نبوت.
عقیده1.معتقد بودند که امام صادق پرتوی از نور خدا می باشد که در بدن بندگان برگزیده حلول کرده است و آن نور از بدن حضرت خارج شده و در بدن ابوالخطاب وارد شده است. 2. قائل به اباحه گری بودند.

اعتقادات

این فرقه معتقد بودند 1. امام جعفر صادق‌ (علیه‌السّلام) پرتوی از نور خدا می‌باشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و سپس آن نور از جعفر بن محمد (علیه‌السّلام) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق (علیه‌السّلام) جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد.2.معمریه قائل به اباحه‌گری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، همجنس‌گرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز می‌شمردند.3. معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، می‌تواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو می‌شدند که این سخنانی را که شما می‌گویید هیچ کسی از پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) علیه و علی (علیه‌السّلام) نشنیده است، پاسخ می‏‌دادند که محمد (صلّی‌الله علیه وآله) مردم را به تمسخر گرفته بود. 3. تناسخ را باور داشتند و می‌گفتند که کالبدهای روح هرگز فانی نمی‌شوند و به فرشتگان تبدیل می‌گردند و سپس به آسمان می‏‌روند[۱].

معمریه در کلام ابوالحسن اشعری

ابوالحسن اشعری نیز در شرح فرقه‌های غُلات به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان می‌نویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز می‌خوانند[۲].

پانویس

  1. مشکور، محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص78