ناجیه
ناجیه یعنی فرقه رستگار و خلاص شونده در اسلام و بلکه در همه ادیان.
| ناجیه | |
|---|---|
 | |
| عقیده | پیروان این فرقه معتقدند که در قیامت اهل نجات هستد. |
معناشناسی
ناجیه به معنای گروه یا فرقه‌ای است که در قیامت نجات‌یافته‌اند. این تعبیر در حدیث منتسب به پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) به‌نام حدیث افتراق به کار رفته است.
البته توجه کنیم که کلمه ناجی مطابق با قواعد ادبی، صفت مشبهه است نه اسم فاعل. بنابراین، به معنای خلاص‌شونده و رهنده است نه رهاننده و بالعکس منجی به معنای خلاصکننده و رهاننده میباشد.
و اما بر اساس حدیث مورد اشاره، پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) پیش‌بینی کرده است که امتش پس از او به ۷۳ فرقه تقسیم می‌شود، درحالی‌که فقط یک فرقه از آنها اهل نجات‌اند. به موجب این روایت، هر یک از فرقه‌های مسلمان با ارائه معیارهایی خودشان را مصداق فرقه ناجیه می‌دانند.[۱].
در نتیجه هر یک از فرقه‌ها و مذاهب خود را ناجی و رستگار و دیگر فرقه‌ها را هالک و گمراه میشمارند. شیعه امامیه نیز بنابر احادیثی که از پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و ائمه معصومین (علیهم‌السّلام) روایت میکنند، خود را فرقه ناجیه میشمارند[۲] [۳].