جبلیه
جَبَلیه فرقه‌ای از «غُلاة» نُصیریه علوی بودند که پیشوای ایشان در جبل لبنان ادعای مهدویت کرد.
| جَبَلیّه | |
|---|---|
 | |
| نام | جَبَلیّه |
| عقیده | سبّ و لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. |
تاریخچه
سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این فرقه ادعای مهدویت کرد و خود را محمد (صلّی‌الله علیه وآله) و علی (علیه‌السّلام) و گاهی مهدی (عجل‌الله تعالی فرجه‌الشّریف) خواند و جماعتی از نُصیریه را گرد خود آورد. این گروه، سبّ و لعن بر خلفا را جایز می‌دانستند. جبلیه به‌سبب برخی اعمال افراطی همچون تخریب مساجد، به‌دست لشکریان طرابلس پراکنده و قتل عام شدند. امروزه از این فرقه هیچ اثری بر جای نمانده است[۱].
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 ش، چ اول، ص 137.