عماریه

عمّاريه‏ از فرق «فطحيه» ياران عمّار بن موسى ساباطى بودند و از فرق «شيعه» به شمار مى ‏رفتند.

تاریخچه

عماریه رشته امامت را به امام جعفر صادق (ع) كشانيده‏ اند و پس از وى، به امامت عبد اللّه افطح قایل شدند که یکی از مهم ترين فرزندان امام بود. شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است، ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر یاد کرده است.

رهبر فرقه

پيشواى اين فرقه، شخصی به نام عمار بن موسى ساباطى از موالى و کنیه اش ابو اليقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسى كاظم علیهما السلام به شمار مى‏ رفت. شيخ طوسى گاهى او را از اصحاب امام جعفر صادق و گاهی از ياران امام موسى كاظم علیما السلام شمرده است. وى در اصل كوفى و ساكن مداين بود. نجاشى می نویسد که ابو الفضل عمار بن موسى ساباطى از موالى بود و دو برادر او قيس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (ع) روايت مى ‏كردند. كشى مى ‏نويسد او از اصحاب حضرت رضا (ع) بود و فطحى به شمار مى ‏رفت. بعضى از محدثان او را ضعيف و فاسد المذهب دانسته‏ اند. مقريزى «عماريه» را از شيعيان بنى العباس ذكر كرد و ابن حزم مى‏ نويسد که فرقه‏ اى از شيعيان بنى عباس قائل به نبوت عمّار نامى ملقّب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبد اللّه برادر خالد بن عبد اللّه القسرى‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می رسد که عمّاری که نامش در عبارت اخیر آمده، غير از عمّار نخستين است كه از شيعيان «فطحى» بوده است.