افطسیه
از جمله گروه‌هایی که با مامون عباسی مقابله کردند گروهی موسوم به افطسیه بودند. ایشان از پیروان حسین بن حسن مشهور به افطس بودند.
معنای افطس
در منابع لغت افطس به شخصی می گویند که استخوان بینی اش فرو رفته و بینی اش پهن شده باشد.[۱] گویا حسین بن حسن بن علی به دلیل داشتن چنین چهره ای به این اسم ملقب می‌شود.
تاریخچه
افطسیه پیروان حسین بن حسن ملقب به افطس هستند که از سادات علوى به شمار مى روند. حسین بن حسن نخست از داعیان محمد بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن مثنى ملقب به «ابن طباطبا» از ائمه زیدیه بود و وقتی ابن طباطبا از دنیا رفت مردم را به سوی خودش دعوت کرد و در سال 200 هجری قمری خروج کرد و به ابو السرایا پیوست و سپس به مکه رفت و جامه کعبه را با جامه ابریشمینى که ابو السرایا براى او از کوفه فرستاده بود تعویض کرده در ادامه با تعقیب عباسیان اموال شان را مصادره کرد.وی بعد از کشته شدن ابو السرایا به محمد بن جعفر بن على بن الحسین پیوست. [۲]