ابراهیم بن مولد

إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد که مکنی به ابواسحاق و از علمای تصوف اهل سنت در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود.أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام. او هم نشین با أَبَا عبد الله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی بود و در سال 342 ه. ق درگذشت.

نام	إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد
نام‎های دیگر	ابواسحاق
درگذشت	342ق

اساتید

در دمشق و رقه أحمد بن عبد الله الناقد المصری، الحسین بن عبد الله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن السری السقطی و الجنید بن محمد وعبد الله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد.

شاگردان

تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبد الرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبد الله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبد الله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبد الله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری.

گفتار

کسی که در مقام قبول یا رد دستورات الهی آن را بپذیرد بی شک مورد توجه و قبول درگاه الهی قرار خواهد گرفت. عمل به علم و دین انسان را به بلوغ مقام پذیرش الهی و تعالی او می رساند.