جنبلاطیه

جنبلاطيه گروهی منسوب به سعيد بن مصطفى بن حسين جان پولاد قاسم كردى هستند.

تاریخچه

قبیله جنبلاطیه در ولايت كلز (نزديك حلب) مى ‏زيستند. اين ولايت از توابع معرة النعمان( شهری از توابع ادلب سوریه) به شمار مى‏ رفت. جان پولاد اول، رئيس عشيره بوده و اصالتی کردی داشت. بر همین مبنا فرقه منتسب به وی را جنبلاطيه خوانده‏ اند. يكى از اعقاب سعید بن مصطفی، حسين پاشا بن جان پولاد كردى بود كه در كلس ( سوریه) حاکم بود و در سال 1104 هجری قمری كشته شد. این طایفه همگى مذهب «دروزى» داشتند و در اوايل قرن هفدهم ميلادى از كلس (سوریه) به لبنان مهاجرت كردند. سبب هجرت ايشان مطابق با دعوتى بود كه حاکم شوف( منطقه ای در لبنان) به نام امیر فخر الدین معنی دوم (1572- 1635 م) در سال 1630 میلادی از ايشان كرد. وى با جان پولاد عقد دوستى بست تا بتواند با یاری او بر دشمنانش غلبه کند. از مشاهير اين خانواده یکی امير جان پولاد معروف به (ابن عربى) (در گذشته 1572 میلادی) مى ‏باشد كه در معره النعمان و كلس مى‏ زيست. و دیگری به نام سعید بن شیخ بشیر جنبلاطی در قرن 19 میلادی و از سرداران ابراهيم پاشا بن محمد على، فاتح مصر و شام بود و در جنگ هايى كه بين «دروز» و «نصارى» در سال 1841 م واقع شد، دست داشت. وى در سال 1841 میلادی درگذشت.

اعتقادات

مبانی اعتقادی این فرقه بر محور اعتقادات دروزیه قرار دارد. البته بنا بر عقیده برخی، به هیچ وجه نمی توان دروز و جنبلاطیه را از مسلمانان به حساب آورد، زیرا آن ها از قرآن و سنت هیچ اطلاعی ندارند.