حصينيه‏ پیروان شخصی به نام حصین از خوارج بودند که در منطقه سیستان قیام کرد.

تاریخچه

در زمان او عثمان بن عماره بن خزیمه مزنی عامل (حاکم) سیستان بود. در کتاب تاریخ سیستان آمده است که عثمان نامه ای به فرزندش صدقه داد و صدقه در پی نامه به جنگ حصین آمد و بر خوارج پیروز شد. ابن اثير و گردیزی می گویند: حصين لشكرى را كه عثمان بن عماره بر سر او فرستاده بود منهزم كرد و سپس خود به طرف خراسان، پوشنگ و بادغيس رفت. اين حوادث در سال 175 هجرى روى داد.

سر انجام حصین

گردیزی نوشته است حصین درسال 177 هجری قمری بعد از ورود به منطقه اسفزار (خراسان) کشته شد.[۱] [۲] [۳] [۴]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 161 با بازنویسی کامل عبارات همراه با ویرایش
  2. تاريخ سيستان، تحقیق و تحشیه ملک الشعرای بهار، ص 153.
  3. ابن اثیر، الکامل، چاپ تونبرگ، لیدن، سال 1866، ج 6، ص 124
  4. گردیزی ابو سعید عبد الحی، زین الاخبار، به سعی و اهتمام محمد ناظم، برلین، سال 1928 میلادی، تهران، سال 1327 شمسی، ص 130