حرقیه
حرقیه یکی از شاخه‌های جهمیه اند.
اعتقادات
این فرقه معتقدند که انسان های مستحق عذاب فقط یک بار در جهنم می سوزند و بعد از آن رنج عذاب را تحمل نخواهند کرد زیرا دوباره زنده نخواهند شد و خداوند فرموده است: إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیى» سوره طه، آیه 74. یعنى: هر كسی که گناهکار باشد و نزد پروردگار خویش برود، همانا او را دوزخى است كه در آن نه مى میرند و نه زنده مى شوند. دلیل دیگر بر یك بار سوختن معصیت کاران کفر ایشان است که چون فقط یک بار دچار کفر شده اند، سپس به همان كفر خود ادامه دادند و كیفر ایشان مطابق با جنایت آنان است. از این جهت فقط یك بار در آتش دوزخ می سوزند. [۱] صاحب کتاب «دبستان المذاهب» مى نویسد: حرقیه از جهمیه اند و معتقدند که اهل آتش آن چنان خواهند سوخت که هیچ نشانی از آنان باقی نخواهد ماند.[۲] [۳] [۴]
پانویس
- ↑ شکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 152 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، دو جلدی، چاپ تهران، ج2، ص 89
- ↑ العراقی ابو محمد عثمان بن عبد الله الحسن، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، چاپ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 92
- ↑ حنفی عبد المنعم، موسوعة الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیة، ص272