زارگیریه

زارگيريه‏ طايفه‏ اى از شيعه هستند كه در بندر عباس و اطراف آن سكنى دارند.

تاریخچه

اصالت زارگیریه به آفریقا و سواحل آن باز می گرددد و هنوز عده ‏اى از آنان به زبان سواحلى سخن مى ‏گويند.

آداب و رسوم

اعمال زارگیران به نوعی به جادوگری شباهت دارد.آن ها به شيخ خود «بابا» مى‏ گویند. بابا با چند تن از همراهان خود، ارواح خبيثه را با «زار» گرفتن از تن شخص مجنون خارج مى‏ كند.زارگيران گرد هم جمع می شوند و با نواختن دُهُلى به نام «لايبا» و زدن خيزران بر بدن شخص جن زده، شيطان يا جن يا روح خبيث را از تن او بيرون مى ‏كنند. حین انجام مراسم، شخص بابا از خود بيخود مى ‏شود و در ضمن اين اعمال، گياهان مخصوصى در كنار شخص جن‏ زده دود مى شود تا بوى آن به مشام وى برسد.ممكن است كسى كه «زار» در تن او جاى گرفته، توسط آن روح به وى وحى شود و به غيب گويى بپردازد.گاهى زنى جادوگر متصدى بيرون آوردن «زار» از تن بيمار مى‏ شود.از جمله مراسم بيرون آوردن «زار»، قربانى كردن مرغ است.

پراکندگی جغرافیایی

زارگيران در بلاد آفريقا فراوان اند و البته در كشور عمان نيز حضور دارند و جمع كلمه زار در زبان ايشان «زران» است كه در زبان سومالى اين كلمه تبديل به سار شده است.

آثار مربوطه

درباره اين طايفه، كتابى به نام «اهل هوى» به زبان فارسى منتشر شده است.

پانویس

[[رده: مذاهب کلامی ]