حضرت اسحاق

اسحاق (اسحق) فرزند حضرت ابراهیم خلیل الرحمن (ع) از انبیای بزرگ الهی بود. مادرش ساره نام داشت. حضرت ابراهیم آن دو را در سرزمین فلسطین به جا نهاد و برادر بزرگتر اسحاق، اسماعیل، را به همراه مادرش، هاجر، به سرزمین مکه برد. حضرت اسحاق نیای قوم بنی اسرائیل و یکی از پیامبران این قوم به شمار می آید.

Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۲:۱۴، ۹ ژانویه ۲۰۲۲؛


پرونده:=حضرت اسحاق.jpg
نام حضرت اسحاق
به عبری יִצְחָק
نام در قرآن اسحاق
محل تولد فلسطین
نام قوم بنی‌اسرائیل
دین یکتاپرستی
تکرار نام در قرآن ۱۷ بار
آرامگاه بیت‌المقدس

نقل است که اسحاق در هنگامی که پدرش، ابراهیم، صد سال و مادرش، ساره، نود سال داشت به دنیا آمد، و خداوند قبل از تولد او، آمدنش را به حضرت ابراهیم (ع) بشارت داده بود. بنا بر اخبار و روایات اسلامی، اسحاق در 40 سالگی با رفقه بتوئیل بن الیاس ازدواج کرد و در 60 سالگی از وی صاحب دو فرزند همزاد با نام‌های عیسی و یعقوب شد. وی پس از برادرش، حضرت اسماعیل، به پیامبری مبعوث شد. به فرمان خدا، در شام بر جای برادر نشست، یعقوب را به جانشینی پس از خویش تعیین نمود و همه پیروان ابراهیم و اسماعیل به او پیوستند.

گفتنی است که نام حضرت اسحاق 17 بار در قرآن کریم ذکر شده و به برخی از صحنه های زندگی او اشاره شده است. اسحق در 160 یا 180 سالگی درگذشت و در فلسطین در کنار آرامگاه ابراهیم و ساره به خاک سپرده شد. وی از انبیاء مورد احترام یهودیان و مسیحیان و مسلمانان است.

خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق(ع)

اسحاق نبی(ع) دومین فرزند حضرت ابراهیم(ع) -دومین پیامبر اولو العزم که دارای شریعت و کتاب مستقل بود- می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ ساره(ع) است. [۱] ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی(ع) بود. [۲]

گزارش شده است که خداوند اسماعیل(ع) را در 99 سالگى و اسحاق(ع) را در 112 سالگى به حضرت ابراهیم(ع) عنایت کرد. [۳]

اسامی و القاب

مشهور لغویان «اسحاق» را واژه‌اى عبرى مى‌‌دانند که از «ایصحق» به معناى «‌خندان»، گرفته شده است. [۴]

برخی از القاب و توصیفاتی که برای آن‌حضرت در قرآن کریم ذکر شده است، عبارت است از:

  1. موحد بودن [۵]
  2. بشارت داده شده از سوى خداوند [۶]
  3. صالح [۷]
  4. امام [۸] و... .

منابع

  1. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج ‌1، ص 167، بیروت، دار الفکر، 1407ق.؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى‏، ج ‌1، ص ‌26، دار صادر، بیروت، چاپ اول، بی‌تا
  2. کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 1، ص 160، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق
  3. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 12، ص 90، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق
  4. مصطفوى، حسن‌، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 1، ص 82، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش
  5. بقره، 133
  6. صافّات، 112؛ هود، 71
  7. انبیاء، 72؛ صافّات، 112
  8. انبیاء، 73