جنبلاطیه

جنبلاطیه گروهی منسوب به سعید بن مصطفى بن حسین جان پولاد قاسم كردى هستند.

تاریخچه

قبیله جنبلاطیه در ولایت كلز (نزدیك حلب) مى ‏زیستند. این ولایت از توابع معرة النعمان( شهری از توابع ادلب سوریه) به شمار مى‏ رفت. جان پولاد اول رئیس عشیره بوده و اصالتی کردی داشت. بر همین مبنا فرقه منتسب به وی را جنبلاطیه خوانده‏ اند. یكى از اعقاب سعید بن مصطفی، حسین پاشا بن جان پولاد كردى بود كه در كلس ( سوریه) حاکم بود و در سال 1104 هجری قمری كشته شد. این طایفه همگى مذهب «دروزى» داشتند و در اوایل قرن هفدهم میلادى از كلس (سوریه) به لبنان مهاجرت كردند. سبب هجرت ایشان مطابق با دعوتى بود كه حاکم شوف (منطقه ای در لبنان) به نام امیر فخر الدین معنی دوم (1572- 1635 م) در سال 1630 میلادی از ایشان كرد. وى با جان پولاد عقد دوستى بست تا بتواند با یاری او بر دشمنانش غلبه کند. از مشاهیر این خانواده یکی امیر جان پولاد معروف به (ابن عربى) (در گذشته 1572 میلادی) مى ‏باشد كه در معره النعمان و كلس مى‏ زیست. و دیگری به نام سعید بن شیخ بشیر جنبلاطی در قرن 19 میلادی و از سرداران ابراهیم پاشا بن محمد على، فاتح مصر و شام بود و در جنگ هایى كه بین «دروز» و «نصارى» در سال 1841 م واقع شد، دست داشت. وى در سال 1841 میلادی درگذشت.

اعتقادات

مبانی اعتقادی این فرقه بر محور اعتقادات دروزیه قرار دارد. البته بنا بر عقیده برخی، به هیچ وجه نمی توان دروز و جنبلاطیه را از مسلمانان به حساب آورد، زیرا آن ها از قرآن و سنت هیچ اطلاعی ندارند.