جلالیه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۶ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'بهاء ال' به 'بهاءال')

جلالیه ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال الدین محمد بلخى (مولوی) صاحب كتاب مثنوى یا به نوه او جلال الدین فریدون مشهور به عارف است كه پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلال الدین، بر مسند قطبیت نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقه ‏اى از دراویش خاكسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشته اند که جلالیه از صوفیه اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال الدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 142
  2. میرزا آقاخان کرمانی، هفتاد و دو ملت، با مقدمه و تعلیقات دكتر محمد جواد مشكور، چاپ تهران، ص 175
  3. ابن بطوطه، الرحله، ج1، ص 265