محمدبن الطیب القادری

محمد بن الطیب القادری (1712-1773)[۱] مورخ[۲]، صوفی و از نوادگان خاندان عبدالقادر گیلانی بود. وی پس از سقوط بغداد به دست مغولان از آنجا به کوفه و از کوفه به اندلس مهاجرت کرد. سپس پس از سقوط اندلس به دست استعمار اسپانیا به فاس مهاجرت نمود.

یکی از مشهورترین کتب تاریخ کشور مغرب اثر محمدبن الطیب القادری
نام محمد بن الطیب القادری
آثار النقاط الدرر و مستفاد المواعظ و العبر من اخبار واعيان المائه الحاديه عشره والثانیه عشره
زاده 1124 هجری قمری

ایران

درگذشت 25 شعبان 1187 هجری قمری

ایران

دین و مذهب اسلام، تسنن

تولد

ابن الطیب القادری در 7 ربیع الاول سال 1124 هجری قمری مصادف با 1717 میلادی در شهر فاس مغرب به دنیا آمد.

آثار

او صاحب مهمترین و بزرگترین کتاب تاریخ مراکش در قرون یازدهم و دوازدهم هجری قمری مصادف با قرون هفدهم و هجدهم میلادی است. ابن الطیب توانست در کتاب «النقاط الدرر و مستفاد المواعظ والعبر من اخبار واعيان المائه الحاديه عشره والثانیه عشره» تصویری یکپارچه از دو قرن یازدهم و دوازدهم هجری که محور تاریخ نگاری او بوده است، ترسیم کند. وی در این کتاب مباحثی حول موضوعات مختلفی همچون تاریخ اسلام، جامعه‌شناسی، فرهنگ، اقتصاد، سیاست، تهدید ها و فرصت ها ارائه داده است. از طریق این کتاب می توان به شناسایی چهارصد و نود و شش شخصیت در دوره او پرداخت.

وفات

شیخ ابن الطیب القادری در 25 شعبان 1187 هجری قمری درگذشت و در شهر فاس در کشور مغرب به خاک سپرده شد.

پانویس