مظفر قرمیسینی

مظفرالقرمیسینی از علمای اهل سنت و از عارفان بنام در قرن چهارم هجری بود[۱]. ابوعبدالرحمن سلمی او را چنین توصیف کرده است: « او از برجسته ترین مشایخ منطقه جبل و از فقرای مخلص الی الله بود.» او از منطقه قرمیسین که معرب کرمانشاهان است و شهری است نزدیک دینور که میان آن و همدان سی فرسخ فاصله بوده است[۲]. در معجم البلدان در معرفی این شهر گفته است که این منطقه در غرب ایران و نزدیک همدان واقع شده است[۳].

تصوف و عرفان.jpg
نام مظفرالقرمیسینی
القاب و سایر نام‌ها اوحدالمشایخ
زیسته قرن چهارم هجری ایران
استادان عبدالله الخراز
شاگردان ابوالفضل عباس بن احمد الازدی، ابوبکر الدینوری طرطوسی
دین و مذهب اسلام، تسنن

استادان و شاگردان

عبدالله الخراز را شاگردی نموده[۴] و ابوالفضل عباس بن احمد الازدی [۵] و ابوبکر الدینوری طرطوسی او را شاگردی کرده‌اند.

گفتار

روزه بر سه قسم است: روزه روح با کم کردن آرزوی، روزه عقل با مخالف هوای نفس عمل کردن و روزه نفس با خوداری کردن از خوردن و دیگر لذائذ مشروع.

خداوند در قیامت با مومنین از سر فضل و رحمتش برخورد می‌کند ولی با کفار از باب اتمام حجتی که در دنیا با ایشان کرده و عدالتش حکم خواهد کرد[۶].

گرسنگی اگر همراه با قناعت باشد مزرعه تفکر، حکمت، احیای بصیرت و عامل نورانی شدن قلب است[۷].

هر که به آداب شریعت خود را تادیب نماید و همچنین هر که از آداب الهی کوتاهی کند خود و اهلش هلاک می‌شوند. هرکس آداب الهی را از استادی حکیم و فرزانه کسب ننماید نمی تواند دیگری را تربیت کند[۸].


پانویس

  1. طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص298-300، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. قرمیسین
  3. معجم البلدان، ياقوت الحموي، ج3، ص384
  4. الرسالة القشيرية، أبو القاسم القشيري، ص127
  5. تاريخ الإسلام، الذهبي، ج26، ص541
  6. مظفر القرميسيني
  7. حلية الأولياء، أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص361
  8. لواقح الأنوار في طبقات الأخيار، عبد الوهّاب الشعراني، ج1، ص97