حسینیه (پیروان شهید فخ)

حسینیه پیرو حسین بن على بن حسن بن حسن بن على بن ابى طالب معروف به شهید فخّ هستند.

تاریخچه و شرح حال

حسین بن علی بن حسن بن حسن بن حسن بن علی(ع) و کنیه وی اباعبدالله است. وی مشهور به شهید فخّ، نواده حضرت مجتبى‏، یکى از رجال برجسته، با فضیلت و شهامت، و عالیقدر هاشمى بود. او مردى وارسته و بخشنده و بزرگوار بود و از نظر صفات عالى انسانى، یک چهره معروف و ممتاز به شمار مى‏ رفت.او از پدر ومادر با فضیلت و پاکدامنى که در پرتو صفات عالى انسانى خود به «زوج صالح» مشهور بودند ، به دنیا آمده و در خانواده فضیلت و تقوى و شهامت پرورش یافته بود. پدر و دایى و جد و عموى مادرى و عده‏اى دیگر از خویشان و نزدیکان او، به وسیله «منصور دوانیقى» به شهادت رسیده بودند و این خانواده بزرگ که چندین نفر از مردان خود را در راه مبارزه با دشمنان اسلام قربانى داده بود، پیوسته در غم و اندوه عمیقى فرو رفته بود. او که در چنین خانواده ای پرورش یافته بود، هرگز خاطرة شهادت پدر و بستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمی‌کرد و یادآوری شهادت آنان روح پر شور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده می ساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. حسین که قبلاً احساساتش جریحه‏ دار شده بود، بیدادگری هاى هادى عباسى و مخصوصاً حاکم مدینه، کاسه صبرش را لبریز نموده او را به سوى قیام بر ضدّ حکومت هادى عباسی پیش برد. در مدینه قیام کرده و بر آن مسلط شد و سپس به مکه رفت تا از جمعیت ایام حجّ علیه بنی عباس استفاده کند که در سرزمین فخ که در نزدیکی مکه و در فاصله شش میلی از این شهر قرار دارد با سپاه هادی عباسی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. پس از شهادت حسین بن على، هنگامى که سر بریده او را به مدینه آوردند، امام کاظم علیه السلام از دیدن آن سخت متاثر و اندوهگین شد و فرمود: به خدا قسم او یک مسلمان نیکوکار بود. او بسیار روزه مى ‏گرفت.، فراوان نماز مى‏ خواند. با فساد و آلودگى مبارزه مى‏ کرد. وظیفه امر به معروف و نهى از منکر را انجام مى ‏داد. او در میان خاندانش بى ‏نظیر بود.