سوره حج
سوره حجّ، بیست‌ودومین سوره قرآن کریم در ترتیب مصحف ، و یکصد و سومین سوره در ترتیب نزول می‌باشد. گرچه در مورد مکی یا مدنی بودن آن در میان مفسران اختلاف وجود دارد. این سوره به دلیل آنکه برخی از آیاتش در مورد حج است به این نام خوانده می‌شود. این سوره شامل چندین حکم فقهی حج مانند وجوب حج، احکام قربانی، حلال بودن گوشت حیوانات، وجوب طواف خانه خدا در حج و... است. برای قرائت این سوره ثوابی همانند پاداش حج‌گذار و عمره‌گذار نقل شده است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
| نام | سوره حج |
|---|---|
| شماره سوره | ۲۲ |
| ترتیب نزول | ۱۰۴ |
| جزء | ۱۷ |
| مکی/مدنی | مدنی |
| تعداد آیات | ۷۸ |
| تعداد کلمات | ۱۲۸۲ |
| تعداد حروف | ۵۳۱۵ |
حج
در لغت به معنى قصد پى در پى و در شريعت قصد خانه خداست براى انجام اعمال بخصوصي[۱].
مفهوم کلی سوره
- دلايل منطقى آغازگر هستى ؛
- دلايل و شواهد فرجام هستى ؛
- آيين شكوه مند حج و فلسفه ى احكام آن ؛
- مراحل آفرينش انسان ؛
- سرگذشت عبرت آموز پيامبران الهى[۲].
علت نام‌گذاری
«سوره حج»؛ تنها نام اين سوره «حجّ» است كه در اصل به معناى «قصد و آهنگ» است، ولى در اصطلاح به يكى از عبادت هاى اسلامى كه جزء فروع دين است گفته مى شود[۳].
اهداف و آموزه‌ها
هدف هاى اساسى سوره حج عبارت اند از:
محتوا و موضوعات
از نظر محتوا مطالب سوره حج را به چند بخش مى توان تقسيم كرد:
- آيات فراوانى كه در زمينه معاد و دلائل منطقى آن، و انذار مردم غافل از صحنه هاى قيامت، و مانند آن است كه از آغاز اين سوره شروع مى شود و بخش مهمى از آن را در بر مى گيرد؛
- بخش قابل ملاحظه اى نيز از مبارزه با شرك و مشركان، سخن مى گويد و با توجه دادن به آيات پروردگار در عالم هستى انسانها را متوجه عظمت آفريدگار مى سازد؛
- بخشى از اين سوره نيز مردم را به بررسى سرنوشت عبرت انگيز گذشتگان و عذابهاى دردناك الهى كه بر آنها نازل شد دعوت كرده، از جمله سرنوشت قوم نوح و عاد و ثمود، و قوم ابراهيم و قوم لوط، و قوم شعيب و موسى را يادآور مى شود؛
- بخش ديگرى از آن پيرامون مساله حج و سابقه تاريخى آن از زمان ابراهيم(ع) و سپس مساله قربانى و طواف و مانند آن است؛
- بخشى از آن هم پيرامون مبارزه در برابر ظالمان و پيكار با دشمنان مهاجم، است؛
- و سرانجام قسمتى از آن پند و اندرزهايى است در زمينه هاى مختلف زندگى و تشويق به نماز و زكات و امر به معروف و نهى از منكر و توكل و توجه به خداوند[۵].
فضائل، خواص و ثواب قرائت
ابى بن كعب مي‌گويد:پيامبر(ص) فرمود: «هر كس سوره حج بخواند، ثواب حج و عمره تمام حج‌كنندگان و عمره‌كنندگان گذشته و آينده به او داده مى شود».
امام صادق(ص) فرمود: «هر كس سه روز يك بار اين سوره را بخواند، از سال خارج نمي‌شود ، مگر اينكه به زيارت خانه خدا برود و اگر در سفر بميرد، اهل بهشت خواهد بود»[۶].