سوره تبارک
سوره مُلْک یا سوره تَبارَک، در مدینه نازل شده و داراى 30 آیه است. این سوره، که سرآغاز جزء 29 قرآن مجید است، از سوره هائى است که ـ بنابر مشهور ـ تمام آن در مکّه نازل شده، همان گونه که غالب سوره هاى این جزء مکّى است، بلکه، به گفته بعضى از مفسران، تمام سوره هاى این جزء «مکّى» است، به عکس سوره هاى جزء قبل که مدنى بود. سوره ملک که نام دیگرش سوره تَبارَک و سوره منجیة (نجات بخش) و نام واقیة یا مانعة است (زیرا تلاوت کننده، خود را از عذاب الهى یا عذاب قبر نگاه مى دارد) از سوره هاى بسیار پرفضیلت قرآن مى باشد.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
نامهای دیگر
تبارک (مبارک) – مالغه (جلوگیری کننده) - واقیه (نگه دارنده) – متجیه (نجات دهنده) – مناعه (بازدارنده)
محتواى سوره ملك
اين سوره كه سرآغاز جزء 29 قرآن مجيد است از سورههائى است كه بنابر مشهور ، تمام آن در مكه نازل شده ، همانگونه كه غالب سورههاى اين جزء مكى است ، بلكه به گفته بعضى از مفسران تمام سورههاى اين جزء مكى است به عكس سورههاى جزء قبل كه مدنى بود ، ولى چنانكه خواهيم گفت : سوره دهر ( يا سوره انسان ) از اين قاعده مستثنى است و در مدينه نازل شده است .
سوره ملك كه نام ديگرش سوره منجية ( نجاتبخش ) و نام سومش واقية يا مانعة است ( زيرا تلاوتكننده خود را از عذاب الهى يا عذاب قبر نگاه مىدارد ) از سورههاى بسيار پرفضيلت قرآن مىباشد ، و مسائل زيادى در آن مطرح شده كه عمدتا بر سه محور دور مىزند.
- بحثهائى پيرامون مبدأ و صفات خداوند، و نظام شگفتانگيز خلقت مخصوصا آفرينش آسمانها و ستارگان، و آفرينش زمين و مواهب آن، و همچنين آفرينش پرندگان، و آبهاى جارى و آفرينش گوش و چشم و ابزار شناخت.
- بحثهائى پيرامون معاد و عذاب دوزخ ، و گفتگوهاى ماموران عذاب با دوزخيان ، و مانند آن[۱].
- انذار و تهديد كافران و ظالمان به انواع عذابهاى دنيا و آخرت.
و به گفته بعضى از نظر محور اصلى تمام سوره را همان مالكيت و حاكميت خدا تشكيل میدهد كه در نخستين آيه آمده است.
فضيلت تلاوت سوره
روايات زيادى در فضيلت اين سوره از پيامبر(ص) و ائمه اهلبيت(ع) نقل شده است : از جمله در حديثى از پيامبر(ص) مىخوانيم : من قرأ سورة تبارك فكانما احيا ليلة القدر ! : كسى كه سوره تبارك را بخواند چنان است كه گوئى شب قدر را احيا داشته .
و در حديث ديگرى از همان حضرت آمده است : وددت ان تبارك الملك فى قلب كل مؤمن : دوست مىداشتم كه سوره تبارك در قلب همه مؤمنان ثبت بود.
در حديثى از امام باقر(ع) مىخوانيم كه فرمود : سورة الملك هى المانعة تمنع من عذاب القبر ، و هى مكتوبة فى التوراة سورة الملك و من قرأها فى ليلة فقد اكثر ، و اطاب ، و لم يكتب من الغافلين ... سوره ملك سوره مانعه است ، يعنى از عذاب قبر ممانعت مىكند ، و در تورات به همين نام ثبت است ، كسى كه آنرا در شبى بخواند بسيار خوانده ، و خوب خوانده ، و از غافلان محسوب نمىشود[۲].
و احاديث در اين زمينه بسيار است. البته اينهمه آثار عظيم مربوط به خواندن بدون فكر و عمل نيست ، هدف خواندنى است آميخته با الهام گرفتن براى عمل[۳].