عبدالقادر عیسی
عبدالقادر عیسی یا عبدالقادر بن عبدالله بن قاسم بن محمد بن عیسی عزیزی الحلبی الشاذلی، یکی از برجستهترین علمای اهل سنت و جماعت، از علمای صوفیه در قرن ۱۵ ه.ق و شیخ طریقۀ شاذلیه در سوریه در زمان است که نسل او به امام حسین بن علی می رسد.
نام | عبدالقادر عیسی |
---|---|
القاب و سایر نامها | عبدالقادر بن عبدالله بن قاسم بن محمد بن عیسی عزیزی الحلبی الشاذلی |
زاده | ابتدا زمان تولد و سپس مکان |
درگذشت | ابتدا زمان وفات و سپس مکان |
دین و مذهب | اسلام-اهل سنت- صوفی شاذلی |
استادان | ؟؟؟ |
شاگردان | ؟؟؟ |
آثار | ؟؟؟ |
فعالیتها | ؟؟؟ |
زندگيش . او که در سال ۱۳۳۸ ه.ق/۱۹۲۰ در حلب به دنیا آمد، زود به همراه شیخ محمد زمار و شیخ احمد مائود به همراه شیخ حسن حسنی شیخ روش قادری صوفی درخواست دانش کرد و سپس در سال ۱۹۴۹ به مدت شش سال در مدرسه شبان تحصیل کرد. سپس به دمشق سفر کرد و با بسیاری از علمای آن ملاقات کرد و شیخ محمد الحشمی التلمشنی شیخ راه شازلی در سال ۱۹۵۲ او را همراهی کرد تا اینکه الحشمی در سال ۱۹۶۱ درگذشت و سه سال قبل از مرگش اجازه بزرگ کردن و هدایت به شیوه شازلیا را داشت. شیخ عبدالقادر به عنوان امام و واعظ در مسجد میدان حمد ادامه داد تا اینکه به مسجد عدلیه نقل مکان کرد، سپس تدریس علوم مختلف و تربیت دانشجو را آغاز کرد تا اینکه روش شیخ به بیشتر سوریه و همچنین اردن، ترکیه، لبنان و عراق گسترش یافت. او کتابی به نام «حقایقی در مورد سوفیسم» بر جای گذاشت که گسترش یافت و به انگلیسی و ترکی ترجمه شد و در آن رویکرد خود را به سوف گرایی نوشت.
حمایت از راه شازلی نام «عبدالکادر عیسی» را نشان می دهد
وفات
در سال ۱۹۹۱ به ترکیه سفر کرد و دانش آموزش شیخ احمد ال جامی در آنجا زندگی می کند و در آنجا بیمار شد و در بیمارستان شهر مرعش بستری شد و سپس به استانبول منتقل شد و وارد یکی از بیمارستان های آن شد، تا اینکه شیخ عبدالقادر روز شنبه ساعت ۶:.m ۱۸ بعد از ظهر درگذشت.