مجمع جهانی فقه اسلامی
مجمع جهانی فقه اسلامی در عمل به مصوبه صادره از دوره سوم کنفرانس سازمان همکاری اسلامی با عنوان «دوره فلسطین و قدس» تأسیس شد. این دوره در مکه در عربستان سعودی از ۱۹ تا ۲۲ ربیع‌الاول ۱۴۰۱ برگزار شد. مقر آن در شهر جده (عربستان سعودی) است. اعضا و کارشناسان، از میان برترین دانشمندان و اندیشمندان جهان اسلام و اقلیت‌های مسلمان در کشورهای غیر اسلامی و از همه شاخه‌های دانش (فقه اسلام، علوم، طب، اقتصاد، فرهنگ و ...) برگزیده می‌شوند. نشست تأسیسی مجمع جهانی فقه اسلامی در مکه و در تاریخ ۲۶–۲۸ شعبان ۱۴۰۳ برگزار شد و اینگونه این مجمع به عنوان یکی از هیئت‌های برخاسته از سازمان همکاری اسلامی، پا به عرصه وجود گذاشت.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۰۷، ۲۹ ژوئن ۲۰۲۲؛
ایجاد مجمع
اعضای مجمع جهانی فقه اسلامی، از فقها، دانشمندان و اندیشمندان در زمینه‌های مختلف معرفت فقهی، فرهنگی، علمی و اقتصادی و از تمامی نقاط جهان هستند. هدف این افراد بررسی مشکلات زندگی معاصر و انجام اجتهادی اصیل و کارآمد با هدف ارائه راه حل‌های برخاسته از منابع اسلامی و ناظر به پیشرفت تفکر اسلامی است؛ و با توجه به بیانیه مکه مکرمه، سازمان کنفرانس اسلامی تعدادی از اقدامات قانونی و اجرایی را انجام داد تا اراده رهبران مسلمان در خصوص ایجاد مجمع جهانی فقه اسلامی تحقق یابد. مجمعی که اجتهادهای فقها و حکمای مسلمانان در هم آمیزد و پاسخی به مسائل برآمده از تحولات زندگی معاصر ارائه دهد. مقر آن در شهر جده (عربستان سعودی) است.
چشم‌انداز مجمع
مجمع فقه اسلامی آرزوی تبدیل شدن به اولین مرجع فقهی جهانی را دارد که توسط کشورهای جهان اسلام و جوامع مسلمان خارج از جهان اسلام مورد استفاده قرار می گیرد تا مفاد اسلامی را در مسائل مورد توجه مسلمانان اعلام کند و راه‌حل‌های مناسبی برای مشکلات زندگی معاصر بر اساس قرآن، سنت پیامبر و میراث غنی اسلامی برای توسعه فکر اسلامی ارائه دهد.
پیام مجمع
دین اسلام دستورات معتبر و معتدلی ارائه داده است با این ویژگی که انسان با استفاده از اصول، منابع، مقاصد، قواعد و مقررات آن، توانایی کامل در پرداختن به مشکلات زندگی و دستیابی به خوشبختی، آرامش، ثبات و امنیت در دنیا و آخرت را خواهد داشت.
اهداف مجمع
- دستیابی به همگرایی فکری و یکپارچگی شناختی بین اندیشمندان و متخصصان مذاهب اسلامی در زمینه‌های شناخت، علوم انسانی و اجتماعی و علوم طبیعی و کاربردی به منظور نشان دادن جایگاه مشروع در مواجهه با مشکلات زندگی معاصر.
- تشویق تلاش جمعی در مسائل و مشکلات زندگی معاصر، با هدف ارائه راه‌حل‌های ناشی از قوانین اسلامی، و انتخاب صحیح از میان نظرات متعدد در یک موضوع، با در نظر گرفتن منافع مسلمانان - افراد، گروه‌ها و دولت‌ها - مطابق با شواهد، و دستیابی به اهداف مشروع.
- هماهنگی بین صاحبان فتوا، گروه‌های فقهی و شوراهای اسلامی در جهان اسلام و خارج از کشورهای اسلامی به منظور جلوگیری از تناقض و تضاد در نظرات در مورد موضوع واحد، به ویژه مسائل عمومی که همه مسلمانان را دربرمی‌گیرد.
- رد تعصب مذهبی، غلو در دین و تکفیر فرقه‌ها و پیروان آنها، با گسترش روحیه اعتدال و مدارا در میان پیروان فرقه‌ها و گروه‌های مختلف اسلامی.
- مقابله و جلوگیری از فتواهایی که بدون دلیل شرعی معتبر، مخالف با احکام ثابت دین، قواعد معتبر اجتهاد و نظریه‌های ثابت شده علمای مذاهب گوناگون است.
- بیان حکم شرعی در موضوعات و مسائل مربوط به واقعیت معاصر که با پویایی قوانین و مقررات استفاده از آن را تسهیل می‌کند تا با مفاد قوانین اسلامی همخوانی داشته باشد.
- پاسخ مستقیم به دلایل ابراز نظر مشروع و ترجمه آن به تحولات زندگی، چالش‌های پیش روی ملت اسلامی، و در اسناد صادره از سوی سازمان همکاری‌های اسلامی و سازمان‌های بین‌المللی در آن جوامع غیر مسلمان.
- پاسخ‌گویی به گروه‌ها و جوامع مسلمان خارج از جهان اسلام که در حال انجام دستورات دینی، فرهنگ و سنت های اسلامی خود هستند تا هویت اسلامی خود را حفظ کنند و در حالی که به الزامات شهروندی و اقامت در آن جوامع غیر مسلمان التزام دارند.
- ترویج روحیۀ همکاری و نزدیک شدن بین علمای فرقه‌های متعدد اسلامی بر اساس ضروریات و بدیهیات دینی، به منظور احترام به جمعیت‌ها و فرقه‌های مختلف اسلامی و پایبندی به اخلاق فقه اختلاف، و اهمیت آشنایی با نظرات فرقه‌ها در هنگام صدور فتوا و تصمیمات مجمع.
- تلاش برای پویایی فقه اسلامی با توسعه آن از درون، و توسعه آن از طریق قواعد استنباط، ادله و مقاصد.
- گفت وگوی سازنده با پیروان سایر ادیان و فرهنگ‌ها با هدف همکاری در ایجاد آنچه به خیر و صلاح جامعه انسانی، با هماهنگی دبیرخانه عمومی سازمان همکاری اسلامی.
اصول مجمع
- اعتدال: پرهیز از همه اشکال غلو اندیشی، افراط و تفریط در فکر، رفتار و برخورد، و حفظ حالت اعتدال، انعطاف پذیری، سعه صدر و تعادل در برخورد با دیگران.
- نظم و انضباط: انطباق کامل با تمام قوانین و مقرراتی که در مجمع تصویب می‌شود و رعایت اختیارات و مسئولیت ها با احترام به جایگاه و مسئولیت اداری افراد.
- شفافیت: تعهد به یکپارچگی، صداقت، وضوح و بی طرفی در گفتار، رفتار و برخورد و دور شدن از همه اشکال فساد و رفتار ابهام آمیز.
- عدالت: پرهیز از ظلم، فساد و بی عدالتی و قرار دادن هر چیزی بر جای خود و دادن حق هر صاحب حقی بدون تعصب ورزیدن.
- انصاف: پایبندی به عدالت در ارتباط و برخورد و پرداخت حق همگان و رساندن حق به حق‌دار و رفع ظلم و دشمنی از مظلوم.
- بهره وری: تلاش برای رسیدن به بیشترین میزان فعالیت‌ها و وظایف در طول دوره فعالیت، با تمرکز و پشتکار.
- خلاقیت و نوآوری :ترویج کار و بهبود عملکرد با پیشنهاد ایده های جدید که از طریق آن بزرگترین نتایج به دست می آید، و پیدا کردن راه‌حل‌های سریع برای تحولات و تغییرات در محیط کار.
- همکاری و یکپارچگی: همبستگی، هم افزایی و کمک به یکدیگر به منظور دستیابی به نتایج مورد نظر با تکمیل فعالیت‌ها و برنامه‌ها.
- دستاورد: انجام وظایف و مسئولیت‌ها به طور بهینه در زمان‌های برنامه‌ریزی شده با مشخصات و استانداردهای لازم برای رسیدن به اهداف.
- تسلط: دقت و نبوغ در هنگام انجام وظایف و مسئولیت‌ها به منظور دستیابی به چشم‌انداز، ماموریت و اهداف.
راه‌کارهای مجمع
- تأسیس مجتمع فقه اسلامی OIC مطابق با قطعنامه ای بود که اجلاس سوم اسلامی در سال ۲۰۰۱ در مکه برگزار کرد تا قطعنامه ها و فتح هایی در مورد مسائل مربوط به مسلمانان صادر کند و آن ها را به زبان های مختلف ترجمه کند و سپس آن ها را تا حد امکان گسترده گسترش دهد تا تصویب رویکرد اعتدال اسلامی را که مانع از افراط، افراط، غفلت یا پیروی از دیدگاه های غیرطبیعی مسلمانان می شود، تشویق کند.
- کنفرانس ها و سمینارهای علمی تخصصی برای بحث در مورد مسائل خاص، یا موضوعات مشکل ساز که نیاز به تحقیق و بررسی فقهی گسترده تر از شورای مجموعه اجازه می دهد.
- اظهار نظر مشروع در اسناد صادره از سوی سازمان همکاری اسلامی و سایر سازمان های بین المللی اسلامی و غیر اسلامی هر زمان که درخواست این کار را داشته باشند.
- موجودی نهادهای فتح، موسسات و مساجد فقه در جهان اسلام و خارج از کشور برای تعیین اینکه چه کسی در حال همکاری و هماهنگی با مجموعه است.
- ایجاد مراکز مطالعات اسلامی در برخی مناطق مرکزی خارج از جهان اسلام، همکاری با مراکز موجود برای خدمت به اهداف این مجموعه، نظارت بر نشریات بر اسلام در مناطق تحت پوشش کار آن، و سوق دادن شبهات.
- صدور دانشنامه های فقهی قابل دسترس (سه زبانه) که به مسائل زمان ها در حوزه های مختلف زندگی می پرداخت، به مسائلی که در کتاب های فقه در گردش است، به زبانی نزدیک نوشته شده است که نزدیک کردن اطلاعات دکترین به عموم دست اندرکاران فرهنگ و رسانه ها آسان است.
- تشویق فقه جدی از طریق مردم مجموعه و کمیته های آن و در محدوده دانشگاه ها و سایر موسسات علمی در رابطه با چالش های زمان و آخرین مسائل.
- تهیه لوایح مدل (سه زبانه) در حوزه های مختلف که در آن ها نیاز به قانونی کردن مقررات شریعت دارند، با در نظر گرفتن اختلافات فرقه ای، و انتشار آن ها در جهان اسلام برای تسهیل مرجع آن ها در اصلاح قوانین، قوانین و مقررات موجود.
- احیای میراث اسلامی با توجه خاص به کتاب های فقه، مقاصد حقوق اسلامی، فقه، فقه تطبیقی، انتشار آثاری که هنوز در این زمینه ها به چاپ نرسیده اند و ترجمه چشم این میراث به زبان هایی که از نظر اسلامی و بین المللی مهم هستند.
- توسعه فرهنگ لغت جامع (سه زبانه) اصطلاحات دکترین و اصولگرایانه که صحت، کنترل و سهولت بیان هر اصطلاح را پیش بینی می کند.
- تمام کار مجموعه، تصمیمات آن، فاطمه های آن و مهم ترین تحقیقات ارائه شده به آن را در مجله المجما، در وب سایت خود منتشر کنید و از آن بهره مند شوند و آن را به زبان هایی ترجمه کنید که از نظر اسلامی و جهانی مهم هستند.
- استفاده از کارشناسان متخصص در زمینه های مختلف علمی، و فرایند مطالعه و تحقیق در موضوعات قبل از مجموعه.
- صدور نشریه خوب اداره شده مطابق با قواعد علمی صدا برای خدمت به پژوهش و مطالعات در موارد شریعت و فقه اسلامی که در آن برخی تحقیقات دانشمندان و استادان دانشگاه در این زمینه ها منتشر می شود.
ساختار اداری مجمع
ساختار اداری دبیر کلی مجمع جهانی فقه اسلامی شامل موارد زیر است:
- دبیرکل مجمع: مشاور ویژۀ دبیرکل، مشاور دبیرکل در روابط عمومی، سرپرست دفتر دبیرکل، ناظر فتواها و مراجعات و ناظر داخلی.
- اداره دیوان، تشریفات و امور حقوقی دارای سه بخش است: اداره امور دیوان، اداره تشریفات و اداره امور حقوقی.
- اداره برنامه ریزی، توسعه، همکاری‌های بین‌المللی، آرشیو و پیگیری: شامل سه بخش برنامه ریزی و توسعه، همکاری‌های بین‌المللی و روابط خارجی، آرشیو، پیگیری و ارزیابی است.
- اداره خانواده، زنان، کودکان و سالمندان: که بر اساس آن سه بخش اداره امور زنان، اداره امور جوانان و کودکان و اداره امور سالمندان و نیازهای ویژه وجود دارد.
- اداره مدیریت و دارایی: دارای سه بخش مالی و حسابداری، مدیریت و آموزش، امانات و کتابخانه است.
- اداره اطلاعات، روابط عمومی، فناوری اطلاعات و ارتباطات: با سه بخش اداره رسانه، اداره روابط عمومی و بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات.
- اداره مالی، سرمایه گذاری و پروژه‌ها: دارای سه بخش است: بخش امور اوغنو، بخش مالی و سرمایه گذاری و بخش پروژه ها.
- گروه پژوهش، مطالعات، دانشنامه‌ها، ترجمه و چاپ: که بر اساس آن چهار بخش وجود دارد: گروه پژوهش و مطالعات، گروه دانشنامه‌ها و لغت نامه‌ها، گروه ترجمه، و اداره چاپ و نشر.
- مدیریت دوره‌ها، همایش‌ها و سمینارها: که در زیر آن سه بخش وجود دارد: بخش درس، بخش کنفرانس و سمینار، و بخش کارگاه‌ها و سخنرانی‌ها.
کشورهای عضو مجمع
در اساسنامه مجمع جهانی فقه اسلامی آمده است که هر یک از کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی یک عضو کار مجموعه فقهی را تعیین می کند، و ممکن است شامل بیش از یک عضو کار از یک دولت با تصمیم شورای مجمع، و مجموعه ممکن است با تصمیم به عضویت آن کسانی که با الزامات عضویت علمای مسلمان و حقوقدانان و جوامع مسلمان در کشورهای غیر اسلامی و سازمان های اسلامی که در خدمت اهداف مشابه مجموعه به شرطی که یک عضو از هر دولت، جامعه و یا جامعه با یک تصمیم محدود شامل شود. سازمان.
۵۷ کشور عضو مجموعه بین المللی فقه اسلامی عضو سازمان همکاری های اسلامی هستند که به ترتیب حروف الفبای عربی رتبه بندی شده اند:
آذربایجان، اردن، افغانستان، آلبانی، ازبکستان، اوگاندا، امارات متحده عربی، اندونزی، ایران، بحرین، برونئی، بنگلادش، بنین، بورکینافاسو، پاکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ترکیه، توگو، تونس، الجزایر، جیبوتی، چاد، ساحل عاج، سنگال، سودان، سوریه، سورینام، سومالی، سیرالئون، عراق، عربستان سعودی، عمان، گابون، گامبیا، گویان، گینه، گینه بیسائو، فلسطین، قطر، قرقیزستان، قزاقستان، کامرون، کومور، کویت، لبنان، لیبی، مالدیو، مالزی، مالی، مصر، مغرب (مراکش)، موریتانی، موزامبیک، نیجر، نیجریه، یمن.
اعضای کاری مجمع
تعداد ۳۴ کشور از ۵۷ کشور یک یا بیش از یک نماینده از بهترین علمای فقه اسلامی خود را به نمایندگی به این مجمع فرستاده‌اند. همچنین مجمع از تعدادی از کارشناسان خبره در زمینه‌های معرفت اسلامی و دیگر معارف و علوم نیز بهره می‌جوید تا بتواند اراده امت اسلامی در ایجاد وحدت نظری و عملی بر اساس احکام آسان شریعت اسلامی را محقق سازد و همچنین بتواند امت اسلامی را به نقش تمدنی خویش که قرن‌ها چراغ فروزان آن را بر دست داشت و رهبری جریان تاریخ انسانیت را در تمامی زمینه‌ها به عهده داشت، بازگرداند.
نمایندگان کشورها
برخی از کشورهای عضو مجمع نمایندگان خود را به مجمع معرفی کرده‌اند که این نمایندگان عبارتند از:
- اردن: محمد احمد مسلم الخلایلة
- أفغانستان: عبد الرزيق وارداك
- اوگاندا: سويد جمعة ميجانا
- امارات متحده عربی: أحمد عبدالعزيز الحداد
- ازبکستان: عزيز جان منصروف
- بحرین: فريد يعقوب المفتاح
- برونئی: حاج جعفر بن الحاج مات دائن
- بنگلادش:عبد الله معروف محمد شاه عالم
- بنین: الحسن عمر الفاروق
- بورکینافاسو: أبو بكر دوكوري
- پاکستان: محمد تقي العثمانی
- تاجیکستان: سعيد مكرم عبد القادر زاده
- ترکیه: مرتضى بدر
- توگو: مامادو أبدو باتچي
- تونس: عثمان بطيخ
- الجزایر: كمال بوزيدي
- جیبوتی: عبد الرحمن محمد علي
- چاد:تيجاني صابون محمد
- ساحل عاج:
- سنگال: روحان أمباي
- سودان: عبد الرحيم آدم سليمان
- سومالی: عثمان بن معلم محمود بن شيخ علي
- عربستان سعودی: صالح بن عبدالله بن حميد
- عمان: أحمد بن حمد بن سليمان الخليلي
- گامبیا: عمر جاه
- گینه: قطب مصطفى سانو
- فلسطین: محمد أحمد حسين
- قطر: ثقيل بن ساير زيد الشمري
- قزاقستان: إرشاد أغابي أوغلي أونغاروف
- کامرون: كوناتي أرنا
- کویت: عجيل جاسم النشمی
- لیبی: حمزة أبو فارس
- مالدیو: محمد رشيد إبراهيم
- مالزی: داتوك حاجي وان زاهيدي بن وان تاه
- مالی: حمزة مصطفى ميغا
- مصر: علي جمعة محمد
- مغرب (مراکش): حمداتي شبيهنا ماء العينين
- موریتانی: محمد مختار ولد امبالة
- نیجر: عبد الله إدريس أبو بكر ميغا
- نیجریه: أحمد سعيد قلدنشي
- یمن: محمد عبده عمر