برید بن معاویه
÷
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
| نام | بُرَید بن مُعاویه عِجْلی |
|---|---|
| صحابی | از اصحاب برجسته و معتمد امام باقر(ع) و امام صادق(ع) |
| مشایخ | محمد بن مسلم ثقفی کوفی |
| درگذشت | سال ۱۴۸ق یا ۱۵۰ق |
| راوی از معصوم | امام باقر(ع) • امام صادق(ع) |
| اعتبار | مرتبه بالایی از وثاقت |
| دین و مذهب | اسلام • شعیه |
| تعداد روایات | ۲۰۶ روایت |
بريد بن معاوية المعجلی مكنی به ابوالقاسم از وجوه فقهای اصحاب و ثقه و جليل القدر و از حواريين حضرت امام باقر(ع) و حضرت امام صادق(ع) می‌باشد و از برای او مكانت و محل عظيم است نزد ائمه اطهار(ع) و از اصحاب اجماع است. راویان حدیث، در طول تاریخ همواره پرچمدار دفاع از نهضت تشیع بوده و با حفظ احادیث ونقل سینه به سینه آن، امکان بهره برداری از سخنان گهربار اهل بیت(ع) را برای آیندگان فراهم آوردهاند. بیشک اگر زحمات راویان حدیث نبود، ما نمیتوانستیم از کوثر زلال معرفت اهل بیت(ع) بهره ببریم.
خاندان
برید، فرزند معاویه، از قبیله بنیعجل است که در کوفه ساکن بودهاند؛ قبیله بنیعجل از نژاد اعراب قحطانی میباشند که به کوفه هجرت کرده و در آن جا سکنا گزیدهاند[۱]. در کتب رجال اشارهای به تاریخ ولادت او نشده است. برید فرزندی دارد به نام «قاسم» که وی نیز از اصحاب امام صادق(ع) بوده است. قاسم بن برید از نگاه بزرگان علم رجال، ثقه و مورد اعتماد می‌باشد[۲].
برید از نگاه بزرگان
برید بن معاویه عجلی، صحابی امام باقر(ع) و امام صادق(ع) می‌باشد[۳]. وی غیر از این که راوی ثقه احادیث اهل بیت(ع) است، فقیه هم بوده است[۴]. وی از دید بزرگان علم رجال یکی از اصحاب اجماع است[۵]. احمدبن حسین میگوید: برید، کتابی نوشت به خطّ ابن عباس که من کتاب را دیدهام.6 ولی نام کتاب را ذکر نمیکند. تمام صاحبان کتب علم رجال برید را ثقه میدانند و کسی در مورد ثقه بودن وی شک ندارد.
استادان
برید بن معاویه شاگرد امام باقر(ع) و صادق(ع) بوده است و بیشتر از محضر این دو بزرگوار بهرهمند شده است. نقل مستقیم اکثر روایات از معصوم علیهالسلام ، گواه این مدعاست. غیر از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) وی از محضر محمدبن مسلم استفاده کرده و روایاتی از طریق ایشان نقل میکند.
شاگردان
افراد زیادی از محضر برید بن معاویه استفاده کردهاند؛ از جمله:
- جمیل بن صالح.
- عمر بن اذینه.
- عبدالکریم بن یحیی.
- الخثعمی.
- داوود بن فرقد.
- ثعلبة بن میمون.
- علی بن عقبه.
از منظر معصومان
روایات رسیده از اهل بیت(ع) درمورد برید، نشان میدهد که ایشان مقام والایی در نزد ائمه علیهمالسلام داشته است، که به برخی از روایات استناد میکنیم:
- جمیل بن درّاج میگوید: روزی وارد منزل امام صادق(ع) شدم. هنگام ورود، مردی از اهل کوفه را مشاهده کردم که از اطاق امام بیرون آمد و خارج شد. وارد اطاق امام شدم و گفتم: مردی کوفی را مشاهده کردم که از دیدار شما برمیگشت. حضرت فرمود: خداوند روحش را مقدس گرداند، وی مورد اطمینان پدرم بود. امروز هم وی مورد اطمینان و رازدار من است. حضرت ادامه داد: زمانی که خداوند اراده کند بدی به اهل زمین برساند، به واسطه آنها آن بدی را برطرف میکند. آنها ستارگان شیعیان ما هستند. آنها باعث میشوند نام و یاد پدرم در همه جا زنده بماند. هر بدعتی را کشف میکنند و به مقابله برمیخیزند و بدعتها را از دین میزدایند. در این هنگام حضرت گریه کردند. من پرسیدم: اینها چه کسانی هستند؟! فرمود: درود خداوند بر آنها باد! آنها «برید بن معاویه عجلی، زرارة بن اعین، ابوبصیر و محمد بن مسلم» هستند[۶].
- امام صادق(ع) میفرمود: محبوبترین مردم نزد ما، چه در این دنیا باشیم و چه نباشیم، چهار نفرند: «زرارةبن اعین، برید بن معاویه عجلی، محمد بن مسلم و ابو جعفر احول «مؤمن طاق»»[۷].
- داوود بن سرحان نقل میکند: شنیدم از امام صادق(ع) که فرمود: همانا اصحاب پدرم زینت ما هستند؛ بدانید آنها «زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، برید بن معاویه و لیث مرادی» هستند. اینها همیشه با عدالت و قسط رفتار میکنند. اینها همیشه راست میگویند و در کلام صادقند. اینها سبقت گیرندگان مقرّب درگاه الهی هستند[۸].
- جمیل بن درّاج میگوید: شنیدم از امام صادق(ع) که فرمود: استواران در زمین و پرچمداران دین خداوند، چهارنفرند: «محمد بن مسلم، برید بن معاویه، زرارة بن اعین و لیث بن البختری[۹].»
- حذیفة بن اسید غفاری نقل میکند: از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: روز قیامت شیعیان و اهل بیت(ع) ندا میدهند: اینان «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم و احول» اولین سبقت گیرندگان و اولین مقرّبان بودند[۱۰].
- علی بن اسباط نقل میکند از پدرش و اسباط نقل میکند از امام موسی(ع) که فرمود: روز قیامت منادی ندا: میدهد حواریون امام محمد بن علی و جعفربن محمد چه کسانی هستند؟! در این هنگام چهارنفر بلند میشوند: «برید بن معاویه، زرارة بن اعین، محمد بن مسلم، لیث بن البختری.» که منظور ابوبصیر است[۱۱].
- جمیل بن درّاج میگوید: از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: بشارت ده مخبتین را به بهشت! «برید بن معاویه، ابوبصیر، محمد بن مسلم و زرارة بن اعین». این چهارنفر از نجیبان و پاکان اند. اینها امین خداوند در بیان احکام الهی هستند. اگر اینها نبودند، آثار نبوت از بین میرفت[۱۲].
پانویس
- ↑ معجم قبایل عرب، باب بنیعجل.
- ↑ رجال نجاشی، ص 313.
- ↑ قاموس الرجال، ج 2، ص 276.
- ↑ اعیان الشیعه، ج 3، ص 558.
- ↑ تنقیح المقال، مامقانی، ص 165.
- ↑ قاموس الرجال، ج 2، ص 277.
- ↑ وسایل الشیعه، ج 27، ص 143.
- ↑ . اعیان الشیعه، ج 3، ص 559.
- ↑ رجال کشى، ص 135.
- ↑ همان، ص 10.
- ↑ بحارالانوار، ج 46، ص 243.
- ↑ رجال کشى، ص 170.