حسن طنون
شیخ حسن طنون در سال 1916 م، در شهر وادی حلفای سودان به دنیا آمد و وارد مراحل تحصیلی و همچنین حفظ قرآن کریم شد. او از محافل علمى علما و مبلغان و وعاظ بهره برد و از علماى ارشدى چون: شیخ محمد جناح، شیخ ابراهیم الغراباوی، شیخ عبدالحفیظ الشینوى، شیخ محمود ابراهیم تیره، شیخ على رفاعى و دیگر علما و وعاظ ارشد مصر و سودان بهره جست.
او در نقاط مختلف سودان در مساجد و تکیه‌ها و محافل و مجالس به وعظ و ارشاد و درس می‌پرداخت و به‌طور منظم دروس و موعظه داشت و در اکثر شهرها و روستاهای سودان حاضر می‌شد ومردم را به خدا دعوت می‌نمود.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۷:۳۷، ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۲؛
| نام | حسن طنون |
|---|---|
| زاده | 1916 میلادی / سودان |
| درگذشت | 1992 میلادی / کویت |
| دین و مذهب | اسلام، تسنن |
| فعالیت‌ها | همکاری با اخوان‌المسلمین |
سفر او به کویت
سپس در اواخر دهۀ شصت راهی کویت شد و مردم کویت به بهترین شکل از او استقبال و پذیرایی کردند. و جمعیتی از مسلمانان به مساجد هجوم آوردند، مخصوصاً جوانانی که او را دوست می‌داشتند و به او دلبسته بودند و از موعظۀ او متأثر می‌شدند و خداوند آنها را به دست او هدایت می‌کرد. وی عمر خود را به تبلیغ و ارشاد و اصلاح در سودان و حدود سی سال در کویت گذراند و تا زمان مرگ در آنجا اقامت گزید.
همکاران و شاگردانش
همکاران او، در دعوت‌هایشان که از رویکرد حسن طنون و شیوه‌اش پیروی می‌کردند، عبارتند از: محمد غزالی، حسن ایوب، محمد متولی الشعراوی، عبدالحمید کشک و از شاگردانش که او را گرامی می داشت: شیخ احمد ال. قطان و شیخ طیس الجمیلی، و می‌گوید: من در شیخ طیس اخلاص و جسارت او را دوست می‌دارم و برای رضای خدا از سرزنش ملامت‌کننده نمی‌ترسد.
و من در شیخ احمد القطان «صداقت او و دعوت خالصانه او به سوی خدا را دوست دارم و از سرزنش برای رضای خدا نمی‌ترسد هر چند شمشیر بر گردن او باشد».
سانحه رانندگی
و خداوند او را در زیارت بیت الحرام دچار سانحه رانندگی کرد که ماشین واژگون شد و به شدت مجروح شد و در قسمت پایین بدنش نیمه فلج شد و بیش از پانزده سال بر این مصیبت صبر کرد. سال‌ها، تنها به یاد خدا، پیروی از قرآن کریم دیده می شود.
او را همه مردم و همه اقشار دوست داشتند و همه مردم کویت، پیر و جوان که اصرار داشتند حتی پس از مجروحیت و معلولیت در کویت بماند، از او قدردانی می کردند.
او در دوران بحرانی که کویت در معرض اشغال عراق بود، ماند و به دلیل وفاداری به مردم آن را رها نکرد و ظالم هیچ حرف رضایتی نداد، بلکه حرف حق را می شکست. و انکار ظلمی که بر مردم کویت وارد شد، بی تفاوت به همه تهدیدهای ظالمان و متجاوزان.
درگذشت
وی در شامگاه جمعه 11/6/1992 میلادی در شهر کویت درگذشت و در تشییع جنازه‌ای با شخصیت وفاداری به این واعظ، مؤمن کارگر و واعظ گریان به خاک سپرده شد.
منبع
- ر.ک: مدخل حسن طنون در ویکی‌اخوان؛ ikhwanwiki.com..