ابراهیم بن فهد كوفی
ابراهیم بن فهد كوفی، (000 – حدود 305ق) محدث شیعی در اواخر سده سوم و آغاز سده چهارم. وی بیشتر دوران تحصیل خود را در كوفه و بصره گذرانده است و نزد اساتید این دو شهر به استماع حدیث پرداخت. ابنحجر به نقل از شیخ طوسی وی را از محدثان شیعی معرفی كرده است. برخی از روایات او در باره امام مهدی در منابع شیعه و اهلسنت آمده است. از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی دقیقی نداریم.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۶:۱۷، ۳ اکتبر ۲۰۲۲؛
| نام | ابراهیم بن فهد كوفی |
|---|---|
| زاده | حدود 305ق • کوفه |
| درگذشت | بین سالهای 298 تا 332هجری |
| استادان | محمدبن عقبه • داود بن رشید • عبدالله بن محمد تستری |
| شاگردان | عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری • ابوبكر محمدبن یحیی صولی شطرنجی |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
معرفی اجمالی
ابراهیم بن فهد كوفی، محدث شیعی در اواخر سده سوم و آغاز سده چهارم. از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی دقیقی نداریم. برخی از شاگردان او در سال332هجری وفات یافته‌اند. همچنین بعضی از همدورههای او كه نقش استادی نیز نسبت به وی داشتند در 298هجری از دنیا رفتهاند بنابراین وفات او بین سالهای 298 تا 332هجری بوده است. وی بیشتر دوران تحصیل خود را در كوفه و بصره گذرانده است و نزد اساتید این دو شهر به استماع حدیث پرداخت. ابنحجر به نقل از شیخ طوسی وی را از محدثان شیعی معرفی كرده است. برخی از روایات او در باره امام مهدی در منابع شیعه و اهلسنت آمده است. از معاصران و همبحثان او محمدبن زكریا بن دینار غلابی بصری(م298ق) است كه با هم از علی بن نصر عطار در باره فضیلت اهلبیت روایت دارند. ظاهراً نام فرزند او «ابوعبدالله فهدبن ابراهیم بن فهد» است كه از شاگردان «محمدبن زكریا بن دینار غلابی بصری» بوده است. از آثار قلمی او چیزی در منابع به چشم نمیخورد.
استادان
از جمله اساتید سنی و شیعی او «محمدبن عقبه»، «داود بن رشید» و «عبدالله بن محمد تستری» هستند.
شاگردان
از شاگردان شیعی او میتوان «عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری»(م332ق) و «ابوبكر محمدبن یحیی صولی شطرنجی»(م335ق) را نام برد.
منابع
- بحارالانوار، ج6ص311، و ج23ص139،
- پاورقی؛ تاریخ مدینه دمشق، ج56ص417؛
- شواهد التنزیل، حاكم حسكانی، ج1ص198 حدیث 208، و ج2ص270 حدیث 903؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛
- كمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج1ص151؛
- لسان المیزان، ج1ص92 شماره 262؛
- معجم احادیث المهدی(ع)، كورانی، ج3ص138 شماره 673.