احمد بن علی بغدادی سورایی
معرفی مختصر
احمد بن علی بغدادی سورایی، (000 – حدود 395ق) ابوالحسن. محدث شیعی. در اوایل سده چهارم در روستای «سوراء» از نواحی بغداد دیده به جهان گشود و تا سال 395هجری حیات داشته است. وی از آن‌جا به بغداد آمد و تحصیلات خود را در این شهر گذراند و ظاهراً در همین شهر وفات یافته است.
از او روایات اندكی در منابع شیعه به چشم میخورد كه بیشتر آن‌ها در كتاب دلائل الامامه تألیف ابن جریر طبری شیعی آمده است. از معاصران و هموطنان او حسین بن یزید سورایی است كه با هم در بغداد اقامت داشتند. از شاگردان او «ابن جریر طبری» برادر ابوجعفر محمد بن جریر طبری امامی است. در منابع رجالی با لقب «بزاز»(پارچه فروش) از او یاد شده است كه احتمالاً این لقب نشانه شغلی است كه وی در بغداد داشته است. برخی نیز به خاطر این لقب و یا به دلایل دیگر، وی را با محمد بن مخلد بزاز(م419ق) یكی دانستهاند.
منابع
- ایضاح الاشتباه، ص325 شماره795؛
- تهذیب المقال، ج1ص58 شماره 15؛
- دلائل الامامه، ص30 حدیث1، وص210 حدیث134؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص33؛ المسترشد فی الامامه، ص49؛
- مشایخ الثقات، ص38 شماره 44؛
- معجم رجال الحدیث، ج14ص290 شماره 9347.