جعفر بن محمد ازدی کوفی
جعفر بن محمد ازدی کوفی، محدث شیعی تا اوایل قرن چهارم هجری. وی غیر از جعفر بن محمد کوفی دلال و غیر از جعفر بن محمد کوفی فزاری است.
جعفر بن محمد ازدی کوفی | |
---|---|
نام کامل | جعفر بن محمد ازدی کوفی |
نامهای دیگر | ازدی، کوفی |
اطلاعات شخصی | |
محل تولد | کوفه |
سال درگذشت | 300 ق، ۲۹۱ ش، ۹۱۳ م |
دین | اسلام، شیعه |
استادان |
|
شاگردان |
|
فعالیتها | محدث شیعی |
معرفی اجمالی
جعفر بن محمد ازدی کوفی، محدث شیعی تا اوایل قرن چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در باره تاریخ ولادت و وفات او هر چند اطلاع دقیقی در دست نیست اما سابقه علمی و شناخت ما از استادان و شاگردان او حکایت از آن دارد که وی در نیمه نخست سده سوم تولد یافت و در اواخر همین سده یا اوایل سده چهارم زندگی را به سر آورده است. برخی از اساتید او در سال 250هجری و بعضی از شاگردان او در حدود 310هجری وفات یافتهاند، و این مطلب نشان میدهد که زندگی و حیات علمی او در محدوده این دو تاریخ بوده است. وی اصالتاً از قبیله «أزد» است که طائفه بزرگی در یمن بودند و بیشتر آنان در کوفه مسکن گرفتند. به همین دلیل او را «ازدی» و «کوفی» لقب دادهاند. وی خود در کوفه پرورش یافت و احتمالاً محل تولد و وفات او نیز در همین شهر بوده است.
از معاصران و همبحثان او «علی بن احمد بن حاتم» و «جعفر بن مالک فزاری» هستند که با هم نزد «عباد بن یعقوب» در کوفه به فراگیری حدیث اشتغال داشتند. در منابع معتبر گزارشی از شرححال او ذکر نشده و زندگی علمی او کاملاً بر ما پوشیده است. اکنون چند روایت از او در منابع شیعی باقی مانده که برخی از آنها در یاره فضیلت امام علی (علیه السلام) و عظمت روز غدیر است. وی این روایات را از استادان خود «عباد بن یعقوب رواجنی» و «محمد بن حسین صائغ» نقل کرده است. از شاگردان او «احمد بن محمد طبری خلیلی»(صاحب کتاب فضائل علی«علیه السلام») و «فرات بن ابراهیم کوفی» را میشناسیم که احادیث اندکی از او نقل نمودهاند. از او اثر تألیفی معرفی نشده است. گفتنی است وی غیر از «جعفر بن محمد کوفی دلال» و غیر از «جعفر بن محمد کوفی فزاری» است.
استادان
از استادان مشهور وی میتوان عباد بن یعقوب رواجنی و محمد بن حسین صائغ را نامبرد.
شاگردان
از میان شاگردان وی میتوان از احمد بن محمد طبری خلیلی و فرات بن ابراهیم کوفی نامبرد.
منابع
- بحارالانوار، ج36ص142 حدیث105، وج37ص169 حدیث46، وص310حدیث40؛
- تفسیر فرات کوفی، ص117 حدیث123؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص74؛
- الغدیر، ج1ص284.