محمد بعقوبی
ابی‌عبدالله محمد بن علی بن عرفه البعقوبی معروف به شریف بعقوبی از بزرگان تصوف و از برجستگان شهر بعقوبه در دوران عباسی ثانی و از جمله مشایخ عبدالقادر گیلانی از اقطاب تصوف بوده است. او شافعی واشعری مسلک و مشهور در علم و معرفت بوده است [۱].
اساتید
ابوغالب باقلانی، جعفر السراج، ابوبکر بن سوسن، بن بیان، ابوطالب بن یوسف، ابوسعید المخزامی، ابوالخطاب الکلوذانی، بن عقیل، زکریا تبریزی[۲].
شاگردان
عبدالقادر گیلانی و سمعانی، عمر بن علی قرشی، حافظ عبدالغنی، شیخ موفق الدین بن قدامه و دو پسرش عبدالرزاق و موسی، علی بن ادریس، احمد بن مطیع الباجسرائی، ابوهریره محمد بن لیث الوسطانی و اکمل بن مسعود هاشمی ابوطالب عبداللطیف بن محمد قبیطی، احمد بن سلامه از او کسب اجازه کرد. شیخ سهروردی او را همراهی می‌کرد و السمعانی می‌گوید که کتاب «اخبار مکه» ازرقی و قسمتی از کتاب الجامع الصحیح ابوحفص البیجری را در محضر او فراگرفت [۳].
وفات
به احتمال زیاد وفات او در سال 655 هجری قمری بوده است و برخی منابع از او یاد کرده‌اند، از جمله بهجة الاسرار و معدن الأنوار فی مناقب الشیخ عبدالقادر الگیلانی و مرقدش همچنان نمایان است و در کنارآن قبرستانی است برای مسلمانان در شهر بعقوبه عراق که مرکز استان دیالی است[۴].
پانویس
- ↑ ابن زيدان العلوي: المنزع اللطيف في مفاخر المولى إسماعيل، 39-42 الفضيلي: الدرر البهية والجواهر النبوية، ص79 -80 المشرفي: الحلل البهية، ص206-207
- ↑ محمد البعقوبي
- ↑ السيوطي: تاريخ الخلفاء، ص 331 ابن دقماق: الجوهر الثمين، ص110. أبو العباس أبن القاضي: درة الحجال في أسماء الرجال، 1/106. الفتوني العاملي: تهذيب حدائق الألباب: ص148. المطهر الجرموزي :النبذة المشيرة، ص181. الرباطي الضعيف: تاريخ الضعيف الرباطي، 1/93
- ↑ مرتضى الزبيدي: الروض الجلي، ص130. الناصري: الاستقصا في أخبار المغرب الأقصى ج3/3 أبي القاسم الزياني: جمهرة التيجان وفهرسة ا لياقوت والمرجان، ص70 ابن زيدان العلوي: المنزع اللطيف في مفاخر المولى إسماعيل، 39-42 الفضيلي: الدرر البهية والجواهر النبوية، ص79 -80