۸۷٬۱۹۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'کتابها' به 'کتابها') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
به عبارت دیگر؛ سیر نفس انسان در مراحل کمال نظری، حقیقت ایمان را تشکیل میدهد. پس عمل به [[واجبات]] و ترک [[محرمات]]- که سیر نفس در مراحل کمال عملی است - آثار خارجی این علم و معرفت است، و هر چه که عقاید مورد نظر یک مؤمن با واقعیات هستی مطابقت بیشتری داشته باشد، ایمان وی کاملتر خواهد بود. <ref>شهید ثانی، حقایق الایمان، ص 16 - 18</ref> چنانچه [[صدرالمتألهین]] در آغاز سفر سوم از [[اسفار اربعه]] وقتی میخواهد وارد مباحث الهیات بالمعنی الاخص شود مینویسد: | به عبارت دیگر؛ سیر نفس انسان در مراحل کمال نظری، حقیقت ایمان را تشکیل میدهد. پس عمل به [[واجبات]] و ترک [[محرمات]]- که سیر نفس در مراحل کمال عملی است - آثار خارجی این علم و معرفت است، و هر چه که عقاید مورد نظر یک مؤمن با واقعیات هستی مطابقت بیشتری داشته باشد، ایمان وی کاملتر خواهد بود. <ref>شهید ثانی، حقایق الایمان، ص 16 - 18</ref> چنانچه [[صدرالمتألهین]] در آغاز سفر سوم از [[اسفار اربعه]] وقتی میخواهد وارد مباحث الهیات بالمعنی الاخص شود مینویسد: | ||
«حکمتی که ما در صدد آن هستیم برترین بخش آن است که همان ایمان حقیقی به خدا و نشانههای او و روز قیامت است؛ و همان سخن خداوند است که میفرماید:« همه مؤمنان، به خدا و فرشتگانش و | «حکمتی که ما در صدد آن هستیم برترین بخش آن است که همان ایمان حقیقی به خدا و نشانههای او و روز قیامت است؛ و همان سخن خداوند است که میفرماید:« همه مؤمنان، به خدا و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش ایمان دارند»؛ <ref>بقره: 285</ref> | ||
فرمود: «هر کس به خدا و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش و به روز قیامت [[کافر]] شود سخت در گمراهی افتاده است». <ref> نساء: 136</ref> و این حکمت مشتمل بر دو علم ارزشمند است: یکی علم به مبدأ و دیگری علم به [[معاد]]؛ و تحت علم به مبدأ، شناخت خداوند و شناخت صفات و افعال و آثار او مندرج است؛ چنانکه شناخت نفس و قیام و آگاهی از نبوات زیر مجموعه علم به معاد است». <ref>صدرالمتألهین، الحکمة المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعة، ج 6، ص 7، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ چهارم، 1990م</ref> | فرمود: «هر کس به خدا و فرشتگانش و کتابهایش و پیامبرانش و به روز قیامت [[کافر]] شود سخت در گمراهی افتاده است». <ref> نساء: 136</ref> و این حکمت مشتمل بر دو علم ارزشمند است: یکی علم به مبدأ و دیگری علم به [[معاد]]؛ و تحت علم به مبدأ، شناخت خداوند و شناخت صفات و افعال و آثار او مندرج است؛ چنانکه شناخت نفس و قیام و آگاهی از نبوات زیر مجموعه علم به معاد است». <ref>صدرالمتألهین، الحکمة المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعة، ج 6، ص 7، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ چهارم، 1990م</ref> |