confirmed، مدیران
۳۷٬۳۲۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|۱۶ | |۱۶ | ||
|- | |- | ||
|مکی | |مکی • مدنی | ||
|مکی | |مکی | ||
|- | |- | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
*سرگذشت پیامبران الهی و مریم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 311.</ref>. | *سرگذشت پیامبران الهی و مریم<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 311.</ref>. | ||
* | * | ||
=اسامی سوره= | =اسامی سوره= | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۰: | ||
*«سوره کهیعص»؛ این نام سوره از [[حروف مقطعه]] اولین آیۀ آن گرفته شده است<ref>همان.</ref>. | *«سوره کهیعص»؛ این نام سوره از [[حروف مقطعه]] اولین آیۀ آن گرفته شده است<ref>همان.</ref>. | ||
* | * | ||
=تعداد آیات و کلمات و حروف= | =تعداد آیات و کلمات و حروف= | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۶: | ||
*سوره مریم سه هزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است) | *سوره مریم سه هزاروهشتصدودو حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است) | ||
* | * | ||
=اهداف و آموزه‌ها= | =اهداف و آموزه‌ها= | ||
| خط ۸۸: | خط ۸۵: | ||
*سوره مریم به اتفاق همه، [[مكى|مکی]] است<ref>همان.</ref>. | *سوره مریم به اتفاق همه، [[مكى|مکی]] است<ref>همان.</ref>. | ||
*سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و می‌توان گفت در | *سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و می‌توان گفت در سالهای چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 289.</ref>. | ||
=فضای نزول= | =فضای نزول= | ||
غرض سوره مریم ذکر نمونه‌هایی از | غرض سوره مریم ذکر نمونه‌هایی از انسانهای پاک و نمونه‌هایی از انسانهای ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورتهای بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آنها آمده ولی زحمات آنها را به هدر داده‌اند اشاره رفته است و آن گاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آنها به میان آمده و در آخر فرموده است فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا. | ||
از همه اینها فهمیده می‌شود که شأن [و فضای] نزول بخصوصی در این سوره نبوده است بلکه خداوند حالات نیکان را بیان فرموده و به جریان بدکاران اشاره کرده و آن گاه گفته است: خواسته ایم با این آیات نیکوکاران را بشارت دهی و بدکاران را انذار نمایی، علی هذا وضع آن روز مقتضی نزول چنین سوره بوده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 290-289.</ref>. | |||
=ویژگی= | =ویژگی= | ||