۱٬۵۶۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
<br> | <br> | ||
در ۲ آذر ۱۳۶۹/ ۲۳ نوامبر ۱۹۹۰ کنگره ملی چچن[۱] تشکیل شد و استقلال چچن را اعلام کرد و دودایف به ریاست کمیته اجرایی آن برگزیده شد. | در ۲ آذر ۱۳۶۹/ ۲۳ نوامبر ۱۹۹۰ کنگره ملی چچن[۱] تشکیل شد و استقلال چچن را اعلام کرد و دودایف به ریاست کمیته اجرایی آن برگزیده شد. | ||
<br> | |||
==ورود به سیاست== | |||
<br> | |||
دودایف که تا این سال در سیاست دخالت نداشت، پس از آن از ارتش استعفا کرد. کودتای یانایف بر ضد دولت [[گورباچف]] (رهبر وقت شوروی) در ۲۸ مرداد ۱۳۷۰/ ۱۹ اوت ۱۹۹۱ روند تحولات را سریعتر نمود. | |||
<br> | |||
با رویکارآمدن [[بوریس یلتسین]] در [[روسیه]]، کنگره ملی به رهبری دودایف از وی حمایت کرد، اما مقامات رسمی چچن حامی کودتاچیان بودند. | |||
<br> | |||
البته یلتسین پس از پیروزی، کنگره ملی و استقلال چچن را به رسمیت نشناخت. در خرداد ۱۳۷۰/ ژوئن ۱۹۹۱، در دومین گردهمایی کنگره ملی، دودایف از روسیه انتقاد کرد. | |||
<br> | |||
در ۳۱ مرداد ۱۳۷۰/ ۲۲ اوت ۱۹۹۱، طرفداران دودایف که خواهان استقلال کامل چچن بودند، ایستگاه تلویزیونی را در اختیار گرفتند و دو روز بعد مجسمه [[لنین]] را در میدان اصلی شهر [[گروزنی]] (پایتخت چچن) پایین آوردند. | |||
<br> | |||
همزمان با این حوادث گارد ملی چچن تشکیل شد و به شورای عالی جمهوری، که اداره چچن را برعهده داشت، حمله برد و [[دوکو زاوگایف]] (رئیس شورای جمهوری) را وادار به استعفا کرد. | |||
<br> | |||
میان نیروهای هوادار استقلال چچن (بهرهبری دودایف) و شورای جمهوری نیز درگیری صورت گرفت. در ۲۰ شهریور ۱۳۷۰/ ۱۱ سپتامبر ۱۹۹۱، هیئتی از مسکو برای برقراری صلح میان طرفین وارد گروزنی شد. البته سرسختی زاوگایف به شکست مأموریت این هیئت منجر شد. | |||
<br> | |||
در پی این شکست، کنگره ملی چچن قدرت اجرایی را به شورای موقت ۳۲ نفری واگذار کرد که نخستین اقدام آنان واگذاری ساختمان مرکز آموزش سیاسی به مؤسسه اسلامی بود. | |||
<br> | |||
در مهر ۱۳۷۰/ اکتبر ۱۹۹۱، ژنرال [[آلکساندر روتسکوی]]، معاون رئیس جمهور روسیه، در رأس هیئتی وارد گروزنی شد تا به درگیریها پایان دهد. هیئت با دودایف و برخی رهبران گروههای محلی دیدار کرد، اما پس از بازگشت به [[مسکو]]، روتسکوی با تروریست خواندن هواداران دودایف، خواستار شدت عمل در مقابل آنان شد. <br> | |||
مقامات روسیه در بیانیه‌ای از گروههای مسلح چچن خواستند سلاحهای خود را تحویل دهند تا انتخابات براساس قوانین روسیه انجام شود. | |||
<br> | |||
چون اقدامی در این زمینه صورت نگرفت، یلتسین در ۲۷ مهر ۱۳۷۰/ ۱۹ اکتبر ۱۹۹۱، سه روز به چچنی‌ها فرصت داد که این تصمیم را بپذیرند. دودایف اقدام یلتسین را به منزله اعلان جنگ دانست و از چچنی‌ها خواست تا برای جنگ آماده باشند. | |||