۴٬۹۳۳
ویرایش
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵ ↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نمیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد بن نصیر نمیری بودند که در زمان [[امام علی بن محمد|امام علی بن محمد (ع)]] به امامت او گرائیدند و پس از وی به مردی به نام محمدبن نصیر نمیری که ادعای پیامبری داشت گرویدند. | '''نمیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد بن نصیر نمیری بودند که در زمان [[امام علی بن محمد|امام علی بن محمد (ع)]] به امامت او گرائیدند و پس از وی به مردی به نام محمدبن نصیر نمیری که ادعای پیامبری داشت گرویدند. | ||
==پیشینه== | == پیشینه == | ||
[[شیخ طوسی|شیخ طوسی]] در کتاب رجال خود وی را از یاران [[امام محمد تقی (ع)|امام محمد تقی (ع)]] و در کتاب «الغیبه» او را از یاران [[امام حسن عسكری (ع)|امام حسن عسکری (ع)]] شمرده است و چون آن امام در گذشت، ادعای بابیت کرده و مقام محمد بن عثمان را که از [[نواب اربعه]] و اصحاب [[امام زمان|امام زمان (عجل الله فرجه الشریف)]] بود، از آن خود می‌دانست. ابو جعفر محمد بن عثمان وی را لعنت نمود و از وی تبری جست. [[علامه حلی|علّامه حلّی]] در قسمت دوم از رجال خود می‌گوید که محمد بن نصیر از بزرگان [[بصره]] بود و مردی دانشمند به شمار می‌رفت، ولی در حدیث و روایت او را از ضعفا شمرده است. | [[شیخ طوسی|شیخ طوسی]] در کتاب رجال خود وی را از یاران [[امام محمد تقی (ع)|امام محمد تقی (ع)]] و در کتاب «الغیبه» او را از یاران [[امام حسن عسكری (ع)|امام حسن عسکری (ع)]] شمرده است و چون آن امام در گذشت، ادعای بابیت کرده و مقام محمد بن عثمان را که از [[نواب اربعه]] و اصحاب [[امام زمان|امام زمان (عجل الله فرجه الشریف)]] بود، از آن خود می‌دانست. ابو جعفر محمد بن عثمان وی را لعنت نمود و از وی تبری جست. [[علامه حلی|علّامه حلّی]] در قسمت دوم از رجال خود می‌گوید که محمد بن نصیر از بزرگان [[بصره]] بود و مردی دانشمند به شمار می‌رفت، ولی در حدیث و روایت او را از ضعفا شمرده است. | ||
برخی محمد بن نصیر نمیری را موسس فرقه نصیریه می‌دانستند. | برخی محمد بن نصیر نمیری را موسس فرقه نصیریه می‌دانستند. | ||
==عقاید== | == عقاید == | ||
===حلول=== | === حلول === | ||
نمیریه معتقد بودند که خدای تعالی برخی از اوقات در جسد امام علی (ع) حلول می‌کرد. | نمیریه معتقد بودند که خدای تعالی برخی از اوقات در جسد امام علی (ع) حلول می‌کرد. | ||
===ادعای نبوت=== | === ادعای نبوت === | ||
موسس این فرقه ادعای نبوت می‌کرد و می گفت که امام حسن العسکری (ع) وی را بدان کار برانگیخته و او خدا است. | موسس این فرقه ادعای نبوت می‌کرد و می گفت که امام حسن العسکری (ع) وی را بدان کار برانگیخته و او خدا است. | ||
===گزافه گویی=== | === گزافه گویی === | ||
وی درباره «تناسخ» سخن می‌گفت و در باره امام حسن عسکری (ع) گزافهگویی می‌کرد. | وی درباره «تناسخ» سخن می‌گفت و در باره امام حسن عسکری (ع) گزافهگویی می‌کرد. | ||
===زناشویی با محارم و نزدیکی با هم جنس=== | === زناشویی با محارم و نزدیکی با هم جنس === | ||
محمد بن نصیر زناشویی با محارم و نزدیکی با مردان را روا می‌شمرد و آن کار را نوعی از فروتنی و خدمت‌گزاری می‌دانست و می‌گفت که این کار از شهوت‌رانی‌های نیک است و خداوند آن را ناروا نشمرده است.<ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 450 با ویرایش اندک</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشيعة، | محمد بن نصیر زناشویی با محارم و نزدیکی با مردان را روا می‌شمرد و آن کار را نوعی از فروتنی و خدمت‌گزاری می‌دانست و می‌گفت که این کار از شهوت‌رانی‌های نیک است و خداوند آن را ناروا نشمرده است.<ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 450 با ویرایش اندک</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشيعة، با تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، نشر مرکز انتشارات علمی و فرهنگی، ص 93- 94.</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلین، مصر، ص 84</ref> | ||
<ref>بدوی عبدالرحمن، مذاهب الاسلاميين، بيروت، 2 جلدی، سال 73- 1971 میلادی، ص 441</ref>. | <ref>بدوی عبدالرحمن، مذاهب الاسلاميين، بيروت، 2 جلدی، سال 73- 1971 میلادی، ص 441</ref>. | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||