۸۷٬۹۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین'
جز (جایگزینی متن - 'آزادی بخش' به 'آزادی‌بخش') |
جز (جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
از سال 1492 در پی رانده شدن یهودیان از اسپانیا، پیروان این دین مهاجرت خود به بوسنی را آغاز نمودند. تقویت و توسعه حکومت عثمانی در مناطق مختلف بوسنی به تشکیل ایالت بوسنی در سال 1850 انجامید. این ایالت شامل 7 سنجاک بود: سنجاک بوسنی، هرزگوین، کلیس، لیس، پاکراک، پوژسکا و ازورنیک. امپراطوری عثمانی در دوران باثبات حکومت خویش بر بوسنی دستگاه دولتی را تقویت نمود و سیستم و سازماندهی اداری، نظم حقوقی، سیستم مالیاتی را در کشور برقرار نمود. همچنین در این مقطع وضعیت کشاورزی بوسنی نیز بهبود یافت. قابل ذکر است که تعداد زیادی از سربازان از مناطق مختلف بوسنی نیز جهت شرکت در جنگها و نبردهای مختلف و مقابله با ارتش اتریش-مجار و ونیز راهی جبهه‌های جنگ میشدند. پس از شکست عثمانیان در جنگ وین (سال 1699) ایالت بوسنی مناطق اسلاوونی و سنجاک لیک و بخش‌هایی از کلیس و سنجاک هرزگوین را از دست داد. | از سال 1492 در پی رانده شدن یهودیان از اسپانیا، پیروان این دین مهاجرت خود به بوسنی را آغاز نمودند. تقویت و توسعه حکومت عثمانی در مناطق مختلف بوسنی به تشکیل ایالت بوسنی در سال 1850 انجامید. این ایالت شامل 7 سنجاک بود: سنجاک بوسنی، هرزگوین، کلیس، لیس، پاکراک، پوژسکا و ازورنیک. امپراطوری عثمانی در دوران باثبات حکومت خویش بر بوسنی دستگاه دولتی را تقویت نمود و سیستم و سازماندهی اداری، نظم حقوقی، سیستم مالیاتی را در کشور برقرار نمود. همچنین در این مقطع وضعیت کشاورزی بوسنی نیز بهبود یافت. قابل ذکر است که تعداد زیادی از سربازان از مناطق مختلف بوسنی نیز جهت شرکت در جنگها و نبردهای مختلف و مقابله با ارتش اتریش-مجار و ونیز راهی جبهه‌های جنگ میشدند. پس از شکست عثمانیان در جنگ وین (سال 1699) ایالت بوسنی مناطق اسلاوونی و سنجاک لیک و بخش‌هایی از کلیس و سنجاک هرزگوین را از دست داد. | ||
بزرگترین مقاومت در مقابله با لشکر اتریشیان در سال 1737 در منطه بانیالوکا رخ داد که به شکست اتریش انجامید. | |||
لغو یانیچارها (در سال 1826) و اعلام “خط شریف” (فرمانیه سلطان) که اصلاحاتی در آن تبیین شده بود نیز تضعیف هر چه بیشتر حکومت عثمانیان که بطبع تضعیف بوسنی و هرزگوین را نیز در پی داشت، را مانع نشد. نارضایتی و سرکوب مردم و افزایش هر چه بیشتر مالیات‌ها میل و تلاش هر چه بیشتر مردم جهت استقلال را تقویت نمود. یکی از این جنبشها بر علیه اصلاحات دولت وقت در سال 1831 تا 1832 به رهبری حسین کاپیتان گراداچواتس رخ داد. | لغو یانیچارها (در سال 1826) و اعلام “خط شریف” (فرمانیه سلطان) که اصلاحاتی در آن تبیین شده بود نیز تضعیف هر چه بیشتر حکومت عثمانیان که بطبع تضعیف بوسنی و هرزگوین را نیز در پی داشت، را مانع نشد. نارضایتی و سرکوب مردم و افزایش هر چه بیشتر مالیات‌ها میل و تلاش هر چه بیشتر مردم جهت استقلال را تقویت نمود. یکی از این جنبشها بر علیه اصلاحات دولت وقت در سال 1831 تا 1832 به رهبری حسین کاپیتان گراداچواتس رخ داد. | ||
| خط ۱۶۸: | خط ۱۶۸: | ||
-جمهوری صربسکا: 566558000 مارک تثبیت شده بوسنی | -جمهوری صربسکا: 566558000 مارک تثبیت شده بوسنی | ||
بزرگترین کشورهای سرمایه گذار در بوسنی و هرزگوین (مقطع 1994 الی 2002): | |||
-کرواسی- 233 میلیون مارک، کویت- 220 میلیون مارک، اسلوونی- 186 میلیون مارک، آلمان- 174 میلیون مارک، اتریش- 173 میلیون مارک، صربستان و مونته نگرو- 128 میلیون مارک، هلند- 115 میلیون مارک و سویس- 90 میلیون مارک. | -کرواسی- 233 میلیون مارک، کویت- 220 میلیون مارک، اسلوونی- 186 میلیون مارک، آلمان- 174 میلیون مارک، اتریش- 173 میلیون مارک، صربستان و مونته نگرو- 128 میلیون مارک، هلند- 115 میلیون مارک و سویس- 90 میلیون مارک. | ||
| خط ۳۱۵: | خط ۳۱۵: | ||
=دولت جمهوری صربسکا= | =دولت جمهوری صربسکا= | ||
دولت جمهوری صربسکا | دولت جمهوری صربسکا بزرگترین مرجع اجرایی این موجودیت محسوب می‌شود. حیطه اختیارات، سازماندهی، عملکرد و نحوه تصمیم‌گیری در داخل دولت مطابق با قانون اساسی و قوانین و ضوابط جمهوری صربسکا تعیین شده است. دولت جمهوری صربسکا شامل رئیس‌جمهور، معاونین رئیس‌جمهور و 16 وزارتخانه می‌باشد. وزرای کابینه دولت توسط مجلس جمهوری صربسکا انتخاب می‌شوند. دبیرخانه دولت شامل 4 واحد می‌باشد: دفتر رئیس‌جمهور، بخش روابط عمومی، بخش فعالیت‌های عملیاتی-حرفه ای و اداری و فنی، و بخش امور عمومی. وزرای دولت جمهوری صربسکا مستقیما فعالیت وزارتخانه مربوط به خود را اداره می‌نمایند. وزارتخانه‌ها نهادهای اداری هستند که فعالیت‌های اداری و دیگر فعالیت‌های مربوطه را بانجام رسانده و مستقیما تحت اداره دولت قرار داشته و تابع سازمان یا ارگان دیگری نیستند. | ||
مجلس جمهوری صربسکا دارای 83 نماینده بوده و فعالیت‌های مربوط به قانون گزاری را بانجام میرساند. توزیع کرسیهای مجلسی احزاب سیاسی جمهوری صربسکا به موجب آخرین انتخابات بشرح ذیل است: حزب دمکرات صرب 26 کرسی، اتحادیه سوسیال دمکرات‌های مستقل 19 کرسی، حزب توسعه دمکراتیک 9 کرسی، حزب اقدام دمکراتیک 6 کرسی، حزب رادیکال صرب 4 کرسی، حزب سوسیالیست جمهوری صربسکا 3 کرسی، | مجلس جمهوری صربسکا دارای 83 نماینده بوده و فعالیت‌های مربوط به قانون گزاری را بانجام میرساند. توزیع کرسیهای مجلسی احزاب سیاسی جمهوری صربسکا به موجب آخرین انتخابات بشرح ذیل است: حزب دمکرات صرب 26 کرسی، اتحادیه سوسیال دمکرات‌های مستقل 19 کرسی، حزب توسعه دمکراتیک 9 کرسی، حزب اقدام دمکراتیک 6 کرسی، حزب رادیکال صرب 4 کرسی، حزب سوسیالیست جمهوری صربسکا 3 کرسی، | ||
| خط ۳۲۴: | خط ۳۲۴: | ||
=منطقه برچکو= | =منطقه برچکو= | ||
برچکو در شمال شرقی بوسنی و هرزگوین و در مسیر خطوط بین‌المللی آبی رود ساوا واقع شده است. این منطقه در واقع به منزله تقاطع راههای خاکی و آبی ارتباط دهنده بوسنی با غرب اروپا، کشورهای حوزه رود دانوب و دریای سیاه می‌باشد. قبل از تجاوز به بوسنی و هرزگوین برچکو مرکز مهم اقتصادی و فرهنگی و | برچکو در شمال شرقی بوسنی و هرزگوین و در مسیر خطوط بین‌المللی آبی رود ساوا واقع شده است. این منطقه در واقع به منزله تقاطع راههای خاکی و آبی ارتباط دهنده بوسنی با غرب اروپا، کشورهای حوزه رود دانوب و دریای سیاه می‌باشد. قبل از تجاوز به بوسنی و هرزگوین برچکو مرکز مهم اقتصادی و فرهنگی و بزرگترین بندر رودخانه‌ای بوسنی و هرزگوین محسوب میشد بطوریکه بیش از 40 درصد از حمل و نقل داخلی و 60 درصد از کل حمل و نقل کالا، مایعات و مواد خام از طریق این بندر انجام می‌گرفت. برچکو در حال حاضر پل بین شرق و غرب جمهوری صربسکا و فدراسیون با کشورهای غرب اروپا محسوب می‌شود. با توجه به اهمیت استراتژیک این منطقه برای فدراسیون وجمهوری صربسکا کمیسیون بین‌المللی تعیین کننده موقعیت برچکو در تاریخ 9 مارس 1999 برچکو را بعنوان منطقه معرفی نمود. منطقه برچکو واجد سیستم اداری و دولتی دمکراتیک و چندقومی مختص به خویش است. قبل از جنگ در این منطقه حدود 88000 تن زندگی می‌کردند که از این تعداد 44 درصد بوشنیاک، 25 درصد کروات، 21 درصد صرب و 10 درصد باقیمانده نیز از اقلیت‌های قومی و مذهبی بودند. پس از خاتمه تجاوز جمعیت این منطقه به حدود 90000 تن رسیده که تعداد زیادی از آنان را جنگزدگان و آوارگان تشکیل میدهند و بیش از 10000 تن از ساکنین قبل از جنگ این منطقه هنوز در انتظار بازگشت به موطن خویش می‌باشند. | ||
احزاب سیاسی، گروه‌ها و سران آنها: در بوسنی و هرزگوین تعداد زیادی حزب سیاسی به شرح ذیل وجود دارد که در انتخابات قبل نیز شرکت داشته‌اند: حزب بوسنی به رهبری میرنس آیانوویچ، حزب وطن پرستان بوسنی به رهبری صفر خلیلوویچ، حزب دمکراتیک شهروندان بوسنی و هرزگوین به رهبری ابراهیم اسپاهیچ، اتحاددیه دمکرات مسیحی کروات‌ها به رهبری آنته پاشالیچ، اتحادیه دمکراتیک کروات‌های بوسنی و هرزگوین به رهبری باریشا چولاک، حزب حقوقیان کروات به رهبری زدراوکو هرستیچ، حزب روستاییان کروات به رهبری ایلیا سیمیچ، حزب مردمی دمکراتیک به رهبری دراگان کوستیچ، حزب دمکرات بازنشستگان به رهبری آلویز کنزوویچ، حزب دمکرات جمهوری صربسکا به رهبری دراگومیر دومیچ، اتحادیه دمکراتیک مردمی به رهبری فکرت عبدیچ، حزب دمکراتیک سوسیالیست‌ها به رهبری نبویشا رادمانوویچ، حزب لیبرال دمکرات به رهبری راسم کادیچ، حزب ابتکار عمل جدید کروات‌ها به رهبری کرشیمیر زوباک، حزب برای بوسنی به رهبری صفت خلیلوویچ، حزب اقدام دمکراتیک به رهبری سلیمان تیهیچ، حزب توسعه دمکراتیک به رهبری ملادن ایوانیچ، حزب سوسیال دمکرات‌های مستقل به رهبری میلوراد دودیک، حزب بازنشسگان فدراسیون به رهبری حسین ویکوویچ، حزب بازنشستگان جمهوری صربسکا به رهبری استویان بوگوساویچ، حزب مردمی با کار برای بهروزی به رهبری ملادن ایوانکوویچ، حزب جمهوری خواه بوسنی و هرزگوین به رهبری استپان کلوایچ، حزب دمکرات صرب به رهبری درگان کالینیچ، اتحاد مردمی صرب به رهبری برانیسلاو ایلیچ، حزب سوسیال دمکرات بوسنی و هرزگوین به رهبری زلاتکو لاگومجیا، حزب سوسیالیست جمهوری صربسکا به رهبری ژیوکو رادیشیچ. | احزاب سیاسی، گروه‌ها و سران آنها: در بوسنی و هرزگوین تعداد زیادی حزب سیاسی به شرح ذیل وجود دارد که در انتخابات قبل نیز شرکت داشته‌اند: حزب بوسنی به رهبری میرنس آیانوویچ، حزب وطن پرستان بوسنی به رهبری صفر خلیلوویچ، حزب دمکراتیک شهروندان بوسنی و هرزگوین به رهبری ابراهیم اسپاهیچ، اتحاددیه دمکرات مسیحی کروات‌ها به رهبری آنته پاشالیچ، اتحادیه دمکراتیک کروات‌های بوسنی و هرزگوین به رهبری باریشا چولاک، حزب حقوقیان کروات به رهبری زدراوکو هرستیچ، حزب روستاییان کروات به رهبری ایلیا سیمیچ، حزب مردمی دمکراتیک به رهبری دراگان کوستیچ، حزب دمکرات بازنشستگان به رهبری آلویز کنزوویچ، حزب دمکرات جمهوری صربسکا به رهبری دراگومیر دومیچ، اتحادیه دمکراتیک مردمی به رهبری فکرت عبدیچ، حزب دمکراتیک سوسیالیست‌ها به رهبری نبویشا رادمانوویچ، حزب لیبرال دمکرات به رهبری راسم کادیچ، حزب ابتکار عمل جدید کروات‌ها به رهبری کرشیمیر زوباک، حزب برای بوسنی به رهبری صفت خلیلوویچ، حزب اقدام دمکراتیک به رهبری سلیمان تیهیچ، حزب توسعه دمکراتیک به رهبری ملادن ایوانیچ، حزب سوسیال دمکرات‌های مستقل به رهبری میلوراد دودیک، حزب بازنشسگان فدراسیون به رهبری حسین ویکوویچ، حزب بازنشستگان جمهوری صربسکا به رهبری استویان بوگوساویچ، حزب مردمی با کار برای بهروزی به رهبری ملادن ایوانکوویچ، حزب جمهوری خواه بوسنی و هرزگوین به رهبری استپان کلوایچ، حزب دمکرات صرب به رهبری درگان کالینیچ، اتحاد مردمی صرب به رهبری برانیسلاو ایلیچ، حزب سوسیال دمکرات بوسنی و هرزگوین به رهبری زلاتکو لاگومجیا، حزب سوسیالیست جمهوری صربسکا به رهبری ژیوکو رادیشیچ. | ||