۸۷٬۱۹۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مفهوم شناسی' به 'مفهومشناسی') |
جز (جایگزینی متن - 'موضعگیری' به 'موضعگیری') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
=حافظ وحدت= | =حافظ وحدت= | ||
وحدت امت اسلامی برای علی(علیهالسلام) از اصول بسیار مهم و اساسی بود. حضرت، حکومت و رهبری را نیز برای حفظ این اصل میخواست و تمام مصیبتها و رنجهای زمانه را هم بدان سبب تحمل میکرد. | وحدت امت اسلامی برای علی(علیهالسلام) از اصول بسیار مهم و اساسی بود. حضرت، حکومت و رهبری را نیز برای حفظ این اصل میخواست و تمام مصیبتها و رنجهای زمانه را هم بدان سبب تحمل میکرد. | ||
هنگامی که علی(علیهالسلام) مشغول تجهیز پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) بود، عدهای در سقیفه برای انتخاب خلیفه اجتماع کردند. ابوسفیان که شم سیاسی نیرومندی داشت، زمانی که خبر بیعت مردم را با ابوبکر شنید، زمینه اختلاف مسلمانان را آمادهتر دید. افزون بر خطر ارتداد، اختلاف مهاجران و انصار در پایتخت کشور اسلام، امری نمایان بود | هنگامی که علی(علیهالسلام) مشغول تجهیز پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) بود، عدهای در سقیفه برای انتخاب خلیفه اجتماع کردند. ابوسفیان که شم سیاسی نیرومندی داشت، زمانی که خبر بیعت مردم را با ابوبکر شنید، زمینه اختلاف مسلمانان را آمادهتر دید. افزون بر خطر ارتداد، اختلاف مهاجران و انصار در پایتخت کشور اسلام، امری نمایان بود موضعگیریهای انصار و مهاجران در جریان سقیفه که به طرح شعار «منا امیر و منکم امیر» شد، نشانی از زمینه اختلاف بین این دو گروه بود. | ||
به رغم این که پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) پیوسته برای ایجاد برادری و الفت بین مهاجران و انصار، فراوان کوشید <ref>انفال (8)، 63.</ref>، حس عصبیت و نژاد پرستی برخی افراد، باعث شد بعد از رحلت پیامبر گرامی، مهاجران و انصار دائم همدیگر را به جنگ تهدید کنند.<br> | به رغم این که پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) پیوسته برای ایجاد برادری و الفت بین مهاجران و انصار، فراوان کوشید <ref>انفال (8)، 63.</ref>، حس عصبیت و نژاد پرستی برخی افراد، باعث شد بعد از رحلت پیامبر گرامی، مهاجران و انصار دائم همدیگر را به جنگ تهدید کنند.<br> | ||
ابوسفیان که زمینه اختلاف را به خوبی دریافته، و ابراز کرده بود که «إنّی لأَری عجاجة لا یطفؤها الاّ الدّم؛ طوفانی میبینم که جز خون چیز دیگری نمیتواند آن را خاموش سازد». <ref>(ابن ابی الحدید مدائنی، ج 2، ص 45؛ احمد بن عبد الرب اندلسی، ج 4، ص245؛ محمد بن جریر بن یزید، ج 3، ص 209.</ref>، برای رسیدن به هدف شوم خود، «درِ خانه» امام علی(علیهالسلام) را زد و به وی پیشنهاد کرد که «دستت را بده تا من با تو بیعت کنم و دست تو را در جایگاه خلیفه مسلمانان بفشارم که اگر من با تو بیعت کنم، هیچ کس از فرزندان عبد مناف با تو به مخالفت بر نمیخیزد و اگر فرزندان عبد مناف با تو بیعت کنند، کسی از قریش از بیعت تو سر نمیپیچد و سرانجام همه عرب تو را به فرمانروایی میپذیرند».<ref>ابن شهر آشوب، ص 77.</ref><br> | ابوسفیان که زمینه اختلاف را به خوبی دریافته، و ابراز کرده بود که «إنّی لأَری عجاجة لا یطفؤها الاّ الدّم؛ طوفانی میبینم که جز خون چیز دیگری نمیتواند آن را خاموش سازد». <ref>(ابن ابی الحدید مدائنی، ج 2، ص 45؛ احمد بن عبد الرب اندلسی، ج 4، ص245؛ محمد بن جریر بن یزید، ج 3، ص 209.</ref>، برای رسیدن به هدف شوم خود، «درِ خانه» امام علی(علیهالسلام) را زد و به وی پیشنهاد کرد که «دستت را بده تا من با تو بیعت کنم و دست تو را در جایگاه خلیفه مسلمانان بفشارم که اگر من با تو بیعت کنم، هیچ کس از فرزندان عبد مناف با تو به مخالفت بر نمیخیزد و اگر فرزندان عبد مناف با تو بیعت کنند، کسی از قریش از بیعت تو سر نمیپیچد و سرانجام همه عرب تو را به فرمانروایی میپذیرند».<ref>ابن شهر آشوب، ص 77.</ref><br> |