۸۷٬۵۶۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عالی رتبه' به 'عالیرتبه') |
جز (جایگزینی متن - 'بهره برداری' به 'بهرهبرداری') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
=انقلاب 17 فوریه و جهش اخوانالمسلمین لیبی= | =انقلاب 17 فوریه و جهش اخوانالمسلمین لیبی= | ||
سقوط قذافی نقطه عطف دیگری در سیر تکاملی اخوانالمسلمین لیبی بود. در این دوره با توجه به قدرت یابی اخوانیها در مصر فضای مناسبی جهت حضور پُررنگ تر اخوانالمسلمین لیبی در عرصه حکومتی ایجاد شد و تشکیلات اخوان در لیبی با ایجاد دفاتری در شهرهای [[جربه]] ([[تونس]])، [[بنغازی]] ([[لیبی]]) و [[قاهره]] ([[مصر]]) و استفاده از تجربه طولانی خود در فعالیت اجتماعی موفق شد از طریق «مجلس ملی انتقالی» و | سقوط قذافی نقطه عطف دیگری در سیر تکاملی اخوانالمسلمین لیبی بود. در این دوره با توجه به قدرت یابی اخوانیها در مصر فضای مناسبی جهت حضور پُررنگ تر اخوانالمسلمین لیبی در عرصه حکومتی ایجاد شد و تشکیلات اخوان در لیبی با ایجاد دفاتری در شهرهای [[جربه]] ([[تونس]])، [[بنغازی]] ([[لیبی]]) و [[قاهره]] ([[مصر]]) و استفاده از تجربه طولانی خود در فعالیت اجتماعی موفق شد از طریق «مجلس ملی انتقالی» و بهرهبرداری از بازوی نظامی خود به نام «الجماعه المقاتله» بر ارکان حکومت انقلابی لیبی سیطره یابد. علاوه بر این، دفتر اجرایی اخوانالمسلمین لیبی در ماه مارس 2012م اقدام به تاسیس حزب «عدالت و سازندگی» با 18 شعبه در کلیه استانهای کشور نمود. این حزب که از سوی تجار و ثروتمندان لیبیایی حمایت میشود به ریاست «محمد صوان» از اهالی شهر مصراته اداره میگردد، به دنبال اجرای شریعت اسلامی در کشور است. | ||
بتدریج اخوان لیبی بر نهادهای حکومتی از جمله هیات دولت، بانک مرکزی و دیگر موسسات مالی سیطره پیدا کرد و با تصویب قانون «عزل سیاسی» در 29 سبتامبر 2012م گام مهمی در کنار زدن گروهها و افراد وابسته به نظام قذافی برداشت. در این راستا، لابی اخوانالمسلمین در حکومت با «علی زیدان» نخستوزیر وقت که به جریان لیبرال گرایش داشت و مدافع برکناری محمد مرسی در مصر بود، بارها درگیر شد و به طرق مختلف سیاسی و میدانی دولت زیدان را تا پای استعفا پیش برد و در نهایت موفق به این امر شد. | بتدریج اخوان لیبی بر نهادهای حکومتی از جمله هیات دولت، بانک مرکزی و دیگر موسسات مالی سیطره پیدا کرد و با تصویب قانون «عزل سیاسی» در 29 سبتامبر 2012م گام مهمی در کنار زدن گروهها و افراد وابسته به نظام قذافی برداشت. در این راستا، لابی اخوانالمسلمین در حکومت با «علی زیدان» نخستوزیر وقت که به جریان لیبرال گرایش داشت و مدافع برکناری محمد مرسی در مصر بود، بارها درگیر شد و به طرق مختلف سیاسی و میدانی دولت زیدان را تا پای استعفا پیش برد و در نهایت موفق به این امر شد. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
این نقش آفرینی با انتخاب آقای [[مصطفی عبدالجلیل]]<ref>از اعضای سابق اخوانالمسلمین و به عنوان کسی که مدتی در اخوانالمسلمین لیبی فعالیت داشت و در فضای سیاسی این کشور به عنوان فردی اسلامگرا شناخته می شد</ref> برای نخستوزیری دولت انتقالی انتخاب میشود و نقش آفرینی اخوانیها آغاز میشود. | این نقش آفرینی با انتخاب آقای [[مصطفی عبدالجلیل]]<ref>از اعضای سابق اخوانالمسلمین و به عنوان کسی که مدتی در اخوانالمسلمین لیبی فعالیت داشت و در فضای سیاسی این کشور به عنوان فردی اسلامگرا شناخته می شد</ref> برای نخستوزیری دولت انتقالی انتخاب میشود و نقش آفرینی اخوانیها آغاز میشود. | ||
در این دوره و به ویژه بعد از جریانات انقلابهای عربی، با توجه به قدرتی که اخوانیها در [[تونس]] و [[مصر]] پیدا میکنند، به تبع فضای مناسب برای حضور پُررنگ اخوانیها در عرصه حکومتی [[لیبی]] ایجاد میشود و تشکیلات اخوانیها در [[لیبی]] با ایجاد یک سری دفاتر در قاهره مصر، جزیره جربه در [[تونس]] و مهمتر از همه شهر بنغازی در [[لیبی]] موفق میشود که از طریق مجلس ملی انتقالی و | در این دوره و به ویژه بعد از جریانات انقلابهای عربی، با توجه به قدرتی که اخوانیها در [[تونس]] و [[مصر]] پیدا میکنند، به تبع فضای مناسب برای حضور پُررنگ اخوانیها در عرصه حکومتی [[لیبی]] ایجاد میشود و تشکیلات اخوانیها در [[لیبی]] با ایجاد یک سری دفاتر در قاهره مصر، جزیره جربه در [[تونس]] و مهمتر از همه شهر بنغازی در [[لیبی]] موفق میشود که از طریق مجلس ملی انتقالی و بهرهبرداری از بازوی نظامی خود به نام [[الجماعه المقاتله]]، بر ارکان حکومت انقلابی [[لیبی]] سیطره پیدا کند.<br> | ||
به هر حال روابط گروه [[اخوانالمسلمین|اخوان]] با نیروهای مسلحی<ref>بعد از خلا حکومتی و سرنگونی قذافی در لیبی ایجاد میشود</ref> به خصوص با گروههای مسلح اسلامگرا روابط خوبی بوده است. اما نقطه تحول جدی در فعالیت اخوان لیبی در سال 2012 بود. جایی که اخوانیها رسما حزب «عدالت و سازندگی» را با نزدیک به حدود بیست شعبه در استانهای مختلف لیبی تاسیس کردند که نوعی حرکت رو به جلو در فعالیتهای سیاسی اخوانالمسلمین در لیبی به شمار میرفت. | به هر حال روابط گروه [[اخوانالمسلمین|اخوان]] با نیروهای مسلحی<ref>بعد از خلا حکومتی و سرنگونی قذافی در لیبی ایجاد میشود</ref> به خصوص با گروههای مسلح اسلامگرا روابط خوبی بوده است. اما نقطه تحول جدی در فعالیت اخوان لیبی در سال 2012 بود. جایی که اخوانیها رسما حزب «عدالت و سازندگی» را با نزدیک به حدود بیست شعبه در استانهای مختلف لیبی تاسیس کردند که نوعی حرکت رو به جلو در فعالیتهای سیاسی اخوانالمسلمین در لیبی به شمار میرفت. | ||