۸۷٬۷۸۰
ویرایش
بررسی اندیشه جریان‌های تکفیری در موضوع توحید و شرک (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۸
، ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'راهها' به 'راهها'
جز (جایگزینی متن - 'قدرتها' به 'قدرتها') |
جز (جایگزینی متن - 'راهها' به 'راهها') |
||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۶: | ||
در زبان عربی وقتی که چیزی رام، نرم، مطیع بشود به طوری که هیچ گونه عصیان و تعدی و مقاومتی نداشته باشد، این حالت را «تعبد» میگویند. | در زبان عربی وقتی که چیزی رام، نرم، مطیع بشود به طوری که هیچ گونه عصیان و تعدی و مقاومتی نداشته باشد، این حالت را «تعبد» میگویند. | ||
ایشان در ادامه می‌نویسد: در قدیم | ایشان در ادامه می‌نویسد: در قدیم راهها و جادهها این طور نبود که مانند امروز به وسیله ماشینهای راهسازی اول راه را بسازند بعد روی آن راه بروند، بلکه راهها با رفتن ساخته میشد و لذا در روزهای اول به طوری بود که سنگ و خارها مانع رفت و آمد بودند ولی در اثر عبور و مرور کمکم سنگریزهها خرد و نرم می‌شدندو مقاومتی در مقابل عابرین نداشتند، پای انسان‌ها و حیوانها را آزار نمیدادند بلکه رام و آرام بودند، در حالی که راهی که بیراهه بود سنگها زیر پا ناآرام و عاصی بودند. این طریق را، یعنی راهی که نرم و رام شده بود می‌گفتند: طریق مُعَبَّد. | ||
انسان عبدو معبّد یعنی کسی که رام و تسلیم و مطیع است و هیچ گونه عصیانی ندارد. | انسان عبدو معبّد یعنی کسی که رام و تسلیم و مطیع است و هیچ گونه عصیانی ندارد. | ||