۸۸٬۱۶۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' العظمی' به 'العظمی'
جز (جایگزینی متن - 'معظم له' به 'معظم‌له ') |
جز (جایگزینی متن - ' العظمی' به 'العظمی') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
<br> | <br> | ||
=پدر و مادر= | =پدر و مادر= | ||
آیت‌اللّه کوهستانی در سایه حمایت‌های پدری پارسا و وارسته، حضرت آیت‌اللّه حاج [[شیخ محمدمهدی کوهستانی]] و دامان پر مهر مادری با ایمان، پاکدامن، خردمند و با کفایت، بانو فاطمه کوهستانی، رشد یافت و بالنده شد. پدر، از عالمان برجسته زمان خویش به حساب می‌آمد و جز این هم انتظار نمی‌رفت؛ زیرا در حوزه [[نجف]]، از محضر اساتید بزرگی چون | آیت‌اللّه کوهستانی در سایه حمایت‌های پدری پارسا و وارسته، حضرت آیت‌اللّه حاج [[شیخ محمدمهدی کوهستانی]] و دامان پر مهر مادری با ایمان، پاکدامن، خردمند و با کفایت، بانو فاطمه کوهستانی، رشد یافت و بالنده شد. پدر، از عالمان برجسته زمان خویش به حساب می‌آمد و جز این هم انتظار نمی‌رفت؛ زیرا در حوزه [[نجف]]، از محضر اساتید بزرگی چون آیت‌اللّه‌العظمی [[میرزاحبیب اللّه رشتی]] و آیت‌اللّه‌العظمی [[شیخ عبداللّه مازندرانی]]، بهره‌های فراوان برد. | ||
<br> | <br> | ||
مادر نیز قناعت، ساده‌زیستی، کیاست و تدبیر، از ویژگی‌های برجسته اش بود. با وجود شرایط نامناسب معیشتی، همواره به مستمندان رسیدگی می‌کرد و به خاندان عصمت و طهارت، به ویژه حضرت سالار شهیدان، [[اباعبداللّه الحسین]] علیه‌السلام علاقه فراوان داشت. | مادر نیز قناعت، ساده‌زیستی، کیاست و تدبیر، از ویژگی‌های برجسته اش بود. با وجود شرایط نامناسب معیشتی، همواره به مستمندان رسیدگی می‌کرد و به خاندان عصمت و طهارت، به ویژه حضرت سالار شهیدان، [[اباعبداللّه الحسین]] علیه‌السلام علاقه فراوان داشت. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
ایشان پس از به پایان رساندن علوم پایه و آموختن ادبیات عرب و بخشی از [[فقه]] و اصول، برای ادامه تحصیل، وارد حوزه علمیه مشهد شد و در [[مدرسه میرزا جعفر]] که از مدرسه‌های بزرگ و در همسایگی حرم مطهر امام [[علی بن موسی الرضا علیه‌السلام]] بود، اسکان یافت. | ایشان پس از به پایان رساندن علوم پایه و آموختن ادبیات عرب و بخشی از [[فقه]] و اصول، برای ادامه تحصیل، وارد حوزه علمیه مشهد شد و در [[مدرسه میرزا جعفر]] که از مدرسه‌های بزرگ و در همسایگی حرم مطهر امام [[علی بن موسی الرضا علیه‌السلام]] بود، اسکان یافت. | ||
<br> | <br> | ||
برخی از اساتید حضرت آیت‌اللّه کوهستانی در این دوره عبارت‌اند از: مرحوم آیت‌اللّه حاج [[شیخ نجفعلی فاضل استرآبادی]] ـ پدر حضرت آیت‌اللّه [[محمد فاضل استرآبادی]] و داماد ارجمند آیت‌اللّه کوهستانی ـ، حضرت | برخی از اساتید حضرت آیت‌اللّه کوهستانی در این دوره عبارت‌اند از: مرحوم آیت‌اللّه حاج [[شیخ نجفعلی فاضل استرآبادی]] ـ پدر حضرت آیت‌اللّه [[محمد فاضل استرآبادی]] و داماد ارجمند آیت‌اللّه کوهستانی ـ، حضرت آیت‌اللّه‌العظمی [[حاج آقا حسین قمی]] و آیت‌اللّه [[میرزا محمد کفایی]] ـ فرزند حضرت آیت‌اللّه [[آخوند خراسانی|ملاّمحمد کاظم خراسانی]]. | ||
<br> | <br> | ||
=هجرت و بازگشت به وطن= | =هجرت و بازگشت به وطن= | ||
آیت‌اللّه کوهستانی، پس از اقامت طولانی در جوار حضرت امام رضا علیه‌السلام، برای رسیدن به مدارج عالی علمی، حدود سال1340 قمری، رهسپار حوزه بزرگ نجف اشرف شد. ایشان در درس فقه، از محضر علمی حضرت | آیت‌اللّه کوهستانی، پس از اقامت طولانی در جوار حضرت امام رضا علیه‌السلام، برای رسیدن به مدارج عالی علمی، حدود سال1340 قمری، رهسپار حوزه بزرگ نجف اشرف شد. ایشان در درس فقه، از محضر علمی حضرت آیت‌اللّه‌العظمی [[میرزا حسین نائینی]] و آیت‌اللّه‌العظمی [[سیدابوالحسن اصفهانی]] بهره‌مند شد و در درس اصول، از شاگردان آیت‌اللّه‌العظمی [[آقا ضیاءالدین عراقی]] به شمار می‌رفت. البته ایشان در کنار فقه و اصول، از تهذیب نفس و خودسازی هم غافل نشد و به درجه‌ای از تقوا و پارسایی رسید که بزرگان اخلاق و عرفان حوزه هم به او رشک می‌بردند. | ||
<br> | <br> | ||
حضرت آیت‌اللّه کوهستانی، پس از نزدیک به نُه سال اقامت در نجف اشرف و دست یابی به مراتب بالای علمی و عرفانی، آهنگ وطن کرد. ایشان با تمسک به آیه 122 سوره توبه ـ آیه نَفْر ـ پس از نزدیک به بیست سال تلاش علمی و عملی، در سال1348 قمری، به زادگاه خویش بازگشت تا قوم خویش را انذار کند. | حضرت آیت‌اللّه کوهستانی، پس از نزدیک به نُه سال اقامت در نجف اشرف و دست یابی به مراتب بالای علمی و عرفانی، آهنگ وطن کرد. ایشان با تمسک به آیه 122 سوره توبه ـ آیه نَفْر ـ پس از نزدیک به بیست سال تلاش علمی و عملی، در سال1348 قمری، به زادگاه خویش بازگشت تا قوم خویش را انذار کند. | ||
| خط ۱۶۱: | خط ۱۶۱: | ||
<br> | <br> | ||
=آیت‌الله کوهستانی از نظر بزرگان= | =آیت‌الله کوهستانی از نظر بزرگان= | ||
روزی که مرحوم آیت‌اللّه کوهستانی، پس از بهبودی از بیمارستان مرخص می‌شد حضرت [[آیت | روزی که مرحوم آیت‌اللّه کوهستانی، پس از بهبودی از بیمارستان مرخص می‌شد حضرت [[آیت اللّه‌العظمی گلپایگانی|آیت‌اللّه‌العظمی گلپایگانی]] در وداع با ایشان فرمودند: «زهد و تقوا و بزرگی شما برای من علم الیقین بود و الان به مرحله عین الیقین رسید». | ||
<br> | <br> | ||
حضرت | حضرت آیت‌اللّه‌العظمی [[مرعشی نجفی]] رحمة‌الله جمله معروفی درباره آیت‌اللّه کوهستانی دارند، ایشان فرمودند: «کوهستانی لنگر ارض است». | ||
<br> | <br> | ||
از [[علامه طباطبایی]] رحمة‌الله صاحب [[تفسیر المیزان]] نیز نقل است که فرمودند: «از وقتی که آقای کوهستانی را در منزل [[آیت اللّه میلانی|آیت‌اللّه میلانی]] دیدم هیچ شبی نشد که ایشان را فراموش کنم». | از [[علامه طباطبایی]] رحمة‌الله صاحب [[تفسیر المیزان]] نیز نقل است که فرمودند: «از وقتی که آقای کوهستانی را در منزل [[آیت اللّه میلانی|آیت‌اللّه میلانی]] دیدم هیچ شبی نشد که ایشان را فراموش کنم». | ||
| خط ۱۷۳: | خط ۱۷۳: | ||
=عروج ملکوتی= | =عروج ملکوتی= | ||
آیة‌الله کوهستانی در اواخر زندگی پربار خود به بیماری برونشیت و تنگی نفس مبتلا گردید که این کسالت در سال 1391 هـ. ق به صورت حادّ در آمد. لذا در هشتم شوال همین سال به منظور توسل به [[حضرت فاطمه معصومه]] ـ سلام الله علیها ـ به [[قم]] عزیمت نمود و در بیمارستان آیة‌الله گلپایگانی این شهر بستری گردید. با تلاش | آیة‌الله کوهستانی در اواخر زندگی پربار خود به بیماری برونشیت و تنگی نفس مبتلا گردید که این کسالت در سال 1391 هـ. ق به صورت حادّ در آمد. لذا در هشتم شوال همین سال به منظور توسل به [[حضرت فاطمه معصومه]] ـ سلام الله علیها ـ به [[قم]] عزیمت نمود و در بیمارستان آیة‌الله گلپایگانی این شهر بستری گردید. با تلاش آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی از پزشکان متخصص تهران دعوت شد تا برای مداوای آیت‌الله کوهستانی به قم بیایند. | ||
<br> | <br> | ||
آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی چند بار به عیادت آیت‌الله کوهستانی رفت. در این ایام جمع کثیری از علما، مراجع، مدرسین و طلاب قم به ملاقات این فقیه زاهد رفتند و جویای احوال او شدند. | |||
<br> | <br> | ||
خوشبختانه با تلاش پزشکان حاذق و توجه و سفارش مؤکد آیت‌الله گلپایگانی حال ایشان مساعد گردید و رو به بهبودی نهاد و رهسپار [[مازندران]] گردید امّا چون محل اقامت او در کوهستان به لحاظ امکانات و شرایط مناسب نبود، با نظر جمعی از پزشکان به مدت یک هفته در بیمارستان زارع شهرستان ساری بستری شد و کسالت ایشان شدت یافت. | خوشبختانه با تلاش پزشکان حاذق و توجه و سفارش مؤکد آیت‌الله گلپایگانی حال ایشان مساعد گردید و رو به بهبودی نهاد و رهسپار [[مازندران]] گردید امّا چون محل اقامت او در کوهستان به لحاظ امکانات و شرایط مناسب نبود، با نظر جمعی از پزشکان به مدت یک هفته در بیمارستان زارع شهرستان ساری بستری شد و کسالت ایشان شدت یافت. | ||