سمیطیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سمیطیه‏''' از فرق «شیعه» و پیروان یحیی بن سمیط بغدادی بودند. این فرقه به جهت اقتباس از نام مؤسس فرقه و انتساب به او شمیطیه خوانده و در برخی از منابع سمطیه و شمطیه گزارش شده‌ است.

نام مؤسس این فرقه با اختلاف گزارش شده‌است. برخی نام او را یحیی بن شمیط خوانده‌اند و شهرستانی ابن ابی‌شمیط و مقریزی، یحیی بن شمیط الاحمسی و [[علامه مجلسی|علامه مجلسی]] در «[[بحار الانوار]]» یحیی بن ابی‌السبط و فرقه او را «سبطیه» آورده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 236</ref>  

نقل شده است که یحیی بن شمط الاحمسی با مختار ثقفی بوده و از فرماندهان سپاه او محسوب می‌شده است و در بصره به دستور [[مختار]] امیر سپاه بود و در مقابل مصعب بن زبیر به جنگ پرداخت و در سرزمینی به نام مدار کشته شد. <ref>المقریزی، المواعظ والاعتبار، ج۴، ص۱۸۰.</ref>  

سمیطیه پس از رحلت حضرت جعفر بن محمد (ع) قایل به امامت پسرش عبدالله ملقب به افطح شدند. شیخ مفید می‌گوید که عبدالله پس از اسماعیل بزرگ‌ترین فرزند امام جعفر صادق (ع) بود، ولی منزلت و احترامی در پیش او نداشت. مامقانی در تنقیح المقال آورده است که یحیی بن ابی السبط مردی خبیث و در حدیث ضعیف بود. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 236</ref> <ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 224.</ref> <ref>مامقانی عبدالله، تنقیح المقال فی علم احوال الرجال، نجف اشرف، ج 3، ص 308.</ref>